21 Bridges

Zonder veel pretentie wordt in 21 Bridges een meeslepend verhaal verteld dat zijn potentieel aan Mark Wahlbergpatserij gelukkig onbenut laat. Het adrenalinegehalte van deze degelijke prent is dan ook eerder te danken aan doortastend opsporingswerk van een onkreukbare rechercheur dan aan blits spierbalgerol van een rebelse macho.

In deze eerder sober opgevatte politiefilm krijgt een geharde flik enkele nachtelijke uren de tijd om twee mannen te vatten die acht politieagenten neerschoten. Dat de 21 bruggen die Manhattan met het vasteland verbinden, daarbij afgesloten moeten worden, blijkt al snel vooral niets met de rest van de plot te maken te hebben, maar het kat- en muisspel dat dan wel de dienst uitmaakt, blijkt over een solide dramatische basis te beschikken waarbij een aantal prima acteurs voor enige karakterontwikkeling zorgen. Dat het hoofdpersonage zijn prooi niet alleen opjaagt, maar ook moet beschermen tegen een wraaklustige politie-eenheid, maakt dat de rechtlijnige plot hier en daar een welkome knik kent.

Degelijk politiedrama met solide vertolkingen

Voor de ervaren tv-regisseur Brian Kirk is dit de eerste langspeler maar visueel vangt hij nog weinig aan met zijn debuut. Wel mag het duidelijk zijn dat de cineast zijn narratief onder controle heeft. 21 Bridges kijkt lekker weg, valt nergens stil en benadert nu en dan een zekere intensiteit. Finaal weet dit drama echter vooral interessant te zijn door onze aandacht te vestigen op het lot van New Yorkse dienders, die de steeds elitairder wordende grootstad moeten beschermen maar er zelf niet eens kunnen wonen. Dat de essentie van deze film dan eerder om moraliteit en maatschappelijke reflecties dan om stoerdoenerij draait, vonden we zeker een surplus.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de