The Courier

Genre: Drama | Duur: 1u52 | 2020 | Release: 23 Juni 2021 | Land: Groot-Brittannië | Regie: Dominic Cooke | Cast: Benedict Cumberbatch, Jessie Buckley, Rachel Brosnahan, Merab Ninidze, Angus Wright

Het moet een hele sensatie zijn om als wat onopvallend burgermannetje door de CIA en de Britse geheime diensten gevraagd te worden aan spionage te doen. Greville Wynne mag weliswaar niets aan zijn vrouw vertellen en hoeft niet meer te doen dan nu en dan een pakje in ontvangst te nemen, voor deze doorsnee burger wordt het leven ineens erg spannend. Wanneer zijn acties echter van toenemend belang worden in de koude oorlog - we bevinden ons begin jaren '60 - en de nucleaire dreiging reëel wordt, ondervindt Wynne echter pas wat er allemaal op het spel staat. 

Deze vrij conventionele maar zeer degelijk gemaakte Britse productie wordt als een anti-James Bondprent opgevat: spionage was niet sexy of sensationeel, maar levensgevaarlijk en benauwend. Ook het personage van de Rus die als mol optreedt, krijgt ruim aandacht, vooral omdat zijn motieven ethisch zijn. Dat levert niet elk moment opwindende cinema op maar biedt ons wel een geloofwaardig beeld van de gang van zaken op diverse niveaus. 

Benedict Cumberbatch is intussen een vanzelfsprekendheid geworden. De acteur verhoogt de kwaliteit van elke productie waarin hij zit maar zijn Britse flegma verhindert soms dat zijn personages echt te onderscheiden vallen. We zien hem misschien ook iets te voluit gaan in meer dramatische scènes. Jessie Buckley hadden we graag meer op de voorgrond gezien als de in onwetendheid gelaten echtgenote, terwijl Rachel Brosnahan (The Marvelous Mrs. Maisel) als pittige CIA-agent de aandacht wegkaapt. 

Britse kwaliteitscinema die echter weinig verrast

The Courier is precies het soort kwaliteitsdrama dat het wil zijn, en de cineast stelt zich bescheiden ten dienste van de film, maar misschien hadden we een groter effect verwacht van dit waargebeurde relaas. 

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Greville moet enkele jaren in de Russische gevangenis blijven maar ziet uiteindelijk zijn familie terug. Oleg wordt ter door veroordeeld maar Greville kan hem nog vertellen dat zijn spionagedaden er mee toe geleid hebben dat Rusland zijn raketbasis in Cuba afbouwt.