Rookie

Met een jaar vertraging wordt Rookie op het grote publiek los gelaten. Dit regiedebuut van Lieven Van Baelen zag zijn release door de lockdown van 2020 in het water vallen, maar heeft voldoende in huis om de kijker met een jaar vertraging alsnog te lokken.

We belanden in het wat ruwe wereldje van de motorraces, waar de onbehouwen Nicky furore maakt. Een ernstig ongeval dwingt deze lefgozer echter om anders naar het leven te gaan kijken, maar zijn neefje - de zoon van zijn overleden broer - erft de racemicrobe, tot onrust van Nicky's schoonzus Vero. Het familiedrama dat hieruit voortvloeit, is nergens echt verrassend of complex, maar wordt wel daadkrachtig gebracht en knettert van de authenticiteit.

De personages komen echter vooral tot leven door de fenomenale cast. Matteo Simoni moeten we nu echt één van onze meest veelzijdige acteurs noemen. Zijn vertolking is geloofwaardig vanaf de eerste seconde en getuigt van een groot inzicht in wie de figuur van Nikcy is. Veerle Baetens legt eveneens een enorme naturel aan boord. Zelfs de jonge Valentijn Braeckman speelt geen valse toon. De familiale dynamiek, in zoveel Vlaamse producties geforceerd of al te nadrukkelijk gespeeld, houdt de kijker bij de les.

Toch laat de film zich ook visueel gelden. Van Baelen gaat, net als in het scenario, zachtheid en ingetogenheid uit de weg en creëert met diepe kleuren en warme beelden een soort energieke tijdloosheid. De camera leeft zich vooral uit wanneer er geraced wordt. Rookie vlamt nu en dan vurig over het witte doek. Daan voorziet dit alles van een passend theatrale maar wat rommelige soundtrack.

Is Rookie de Rundskop van Matteo Simoni?

Finaal is deze doorleefde reflectie op gebroken dromen niet erg origineel maar is de passie achter dit project wel voelbaar en elk aspect van deze film getuigt van vakmanschap. Maar Rookie drukt ons vooral met de neus op het feit dat we Simoni niet meer mogen onderschatten.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de