Worth

Genre: Drama | Duur: 1u57 | 2020 | Release: 15 September 2021 | Land: VS | Regie: Sara Colangelo | Cast: Michael Keaton, Stanley Tucci, Amy Ryan, Tate Donovan

Twintig jaar na de aanslagen van 9/11 krijgen we in Worth te zien hoe de overheid meteen na de ramp de nabestaanden van de slachtoffers wil laten intekenen op een compensatiefonds om een juridisch limbo te voorkomen. Ken Feinberg, een advocaat die als beheerder van het fonds wordt aangesteld, zoekt zijn weg in administratie en emoties. Er valt in deze zaak niets te winnen, enkel af te ronden. Of is dat wat te makkelijk geconcludeerd? 

In dit zeer beheerst vertelde drama krijgen we een aanvankelijk procedurele kijk op de zeer complexe en urgente werking van het fonds. Het bepalen van wat een mensenleven waard is, behoeft voor Feinberg geen filosofische of morele dimensie. De verhalen achter de dossiers, gebracht door honderden verdrietige overlevers, schuift hij dan ook graag door naar zijn medewerkers. De beminnelijke weduwnaar Charles Wolf verzet zich echter beleefd tegen de bedoelingen van het fonds en weet al snel meer succes te boeken met zijn actie. 

De grandioze Michael Keaton zet Feinberg prachtig neer. Hij wordt gelukkig niet gereduceerd tot een ongevoelige lettervreter of kille regelneef, maar wel als iemand die geweldig is in zijn vak en begrenst waar nodig. Stanley Tucci is een beminnelijke antagonist die hem uitdaagt die grenzen te verleggen. Het is prachtig om te zien hoe de twee geciviliseerde mannen het in alle respect tegen elkaar opnemen. 

Sara Colangelo, wiens doorbraakprent The Kindergarten Teacher er ook al zo goed in slaagde twee standpunten in een controversiële situatie te belichten, heeft Worth helemaal onder controle. Wanneer de film in de tweede helft meer emotie toelaat, verloopt dat parallel met hoe Feinberg zich openstelt voor de menselijke kant van de zaak. Zonder sentimentele manipulaties weet de cineaste dit relaas finaal zelfs aangrijpend te maken. Dat een compensatie voor het verlies van een mensenleven eigenlijk onbevattelijk is, maakt dat er dan ook slechts heel bescheiden vorm kan gegeven worden aan een zekere triomf. Het illustreert hoe overdacht wordt omgegaan met een delicaat thema. Daar toch een meeslepende film van maken, getuigt van talent.