Red Sandra

Genre: Drama | Duur: 1u47 | 2020 | Release: 27 Oktober 2021 | Land: België | Regie: Jan Verheyen, Lien Willaert | Cast: Sven De Ridder, Darya Gantura, Rosalie Charles, Viviane De Muynck, Peter Gorissen, Robbie Cleiren, Jan Hammenecker

We hoopten vurig dat Red Sandra een dochter was van Red Sonja en de inventieve Canvas-serie uit 2012 aldus tot reïncarnatie kwam op het grote scherm, maar nee, voor een zeldzame keer hebben we het te maken met een Vlaamse film die geen Engelse titel hanteert en gaat het hier wel degelijk om een reddingsactie. Ook de kijker zal nadien aan iets heilzaam toe zijn. 

Sandra is een meisje dat aan een zeldzame spierziekte lijdt waarvoor geen behandeling mogelijk is. Er is een potentieel medicijn, maar dat blijkt in de eerste plaats peperduur. Haar ouders zetten alles op alles om het nodige geld bij elkaar te schrapen. Maar dat garandeert nog niet dat het medicijn kan aangekocht worden. Een lijdensweg vol wankele verwachtingen, misvormde beeldvorming door de media en frustrerende contacten met de farmaindustrie, vangt aan. 

Verheyens echtgenote Lien Willaert, die mee in de regiestoel zat en ook het scenario schreef, blijkt weinig meerwaarde te kunnen bieden. Red Sandra ontwikkelt zich als een vlak en kleurloos drama dat niet meer emotie weet op te roepen dan een soap en het tragisch potentieel van de feiten waarop deze film gebaseerd is, blijft onbenut. De makers zoeken weliswaar geen sensatie of sentiment op, maar slagen er niet in deze prent op een andere manier karakter te geven. Het feit dat de familie moet aanvaarden dat hun dochter niet meer te redden valt, is een zwaar gegeven dat nergens echt voelbaar wordt. 

Evenmin kan de film zich visueel manifesteren. De sprookjesachtige animaties tussendoor zijn weliswaar knap gecreëerd, als poging een poëtische dimensie toe te voegen, is dit geforceerd en weinig origineel. De cast vindt te vaak net niet de naturel die de prent geloofwaardig kan maken.De gevoelige score van Merlijn Snitker is wel vermeldenswaardig.

Finaal is dit, zoals zowat alles dat Verheyen maakt, te laagdrempelig, makkelijk entertainment op maat van de Dag Allemaal-lezer en de Thuisfan. Niets mis mee als je enkel pretendeert dat te zijn, maar moet dat een plaats op het grote scherm krijgen? Red jezelf en laat dit gewoon links liggen.