Peter Von Kant

Genre: Tragikomedie | Duur: 1u25 | 2022 | Release: 6 Juli 2022 | Land: Frankrijk | Regie: François Ozon | Cast: Denis Ménochet, Isabelle Adjani, Hanna Schygulla, Khalil Ben Garbia, Stefan Crepon

François Ozon valt niet te stoppen. Met Peter Von Kant, zijn zesde film op zeven jaar tijd, levert hij opnieuw een stijlvolle prent af. Deze bewerking van Fassbinder's Die bitteren Tränen der Petra Von Kant is visueel sterker dan narratief maar wist ons niettemin te entertainen. 

De klassieker van Fassbinder, intussen 50 jaar oud, was een melodrama waarin enkel vrouwen te zien waren. Ozon maakt van enkele personages mannen en gaat verder iets meer voor camp en farce, hoewel de sluimerende komische ondertoon nooit de bovenhand krijgt. Het titelpersonage, dat na een euforische verliefdheid in een wat stereotiepe fase van zelfkwelling belandt, mist echter een zekere waarachtigheid waardoor de film als drama niet echt beklijft. 

Hoofdrolspeler Denis Ménochet maakt er nochtans een fijne voorstelling van, als de aanstellerige filmmaker waarmee misschien wel naar Fassbinder verwezen wordt. De heerlijk veelzijdig acteur krijgt mooi weerwerk van de nog onervaren maar veelbelovende Khalil Ben Garbia. De onwaarschijnlijk jong ogende Isabelle Adjani mag fijntjes de diva uithangen terwijl de nog onbekende maar opmerkelijke Stefan Crepon in een woordenloze rol indruk maakt. Tenslotte maakt ook de iconische Hanna Schygulla haar opwachting, die ook in de originele film te zien was. 

Vermakelijke maar niet erg diepgravende versie van het meesterwerk van Fassbinder

Dit bonte ensemble zorgt voor een levende maar wat theatrale voorstelling die misschien net wat meer stijl dan inhoud biedt maar niettemin een mooie aanvulling is van het Ozonoeuvre. 

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien