Analyze That

Wie kon lachen met Analyze This (iemand moet mij het mysterie daarvan toch eens uitleggen), zal dat naar hoge waarschijnlijkheid ook wel kunnen met 'Analyze that'. Deze sequel kon, gezien het commercieel succes van eerstgenoemde, niet lang uitblijven en zodoende hebben producers Robert De Niro en Billy Crystal de handen opnieuw in elkaar geslagen en de cast van weleer opgetrommeld.

Maffiabaas Paul Vitti (De Niro) heeft zijn gevangenisstraf in Sing Sing er bijna opzitten. Toch doen de FBI-agenten die hem bewaken een beroep op Ben Sobel (Billy Crystal), de psychiater die hem reeds van zijn angstaanvallen verloste. Ze menen dat Vitti aan 'a nervous breakdown' lijdt ; hij eet nauwelijks, zit apathisch voor zich uit te staren en kweelt zo nu en dan stukjes uit West Side Story. De FBI besluit dan maar om Vitti onder de hoede van zijn psychiater te plaatsen, die nu verantwoordelijk voor hem is en er persoonlijk voor moet zorgen dat hij aan een deftige baan geraakt. Alsof Sobel nog geen problemen genoeg had ; hij verkeert immers zelf in een identiteitscrisis na het overlijden van zijn vader en weet dat zijn vrouw Laura (Lisa Kudrow) als de dood is voor deze gangster. Bij het buitenrijden van de gevangenis wordt duidelijk dat Vitti zijn psychische problemen fakete om sneller uit de cel te geraken. Een juiste job vinden is echter heel wat moeilijker; de maffiabaas probeert het als autoverkoper, maître d'hôtel en diamantexpert maar is er duidelijk niet voor in de wieg gelegd. Wanneer Sobel de wanhoop nabij is, krijgt Vitti een aanbieding die hem op het lijf is geschreven: hij mag als technisch adviseur het realiteitsgehalte van de maffia TV show Little Caesar opkrikken...

"This is garbage. Change the channel!", roept Paul Vitti wanneer hij een aflevering van Little Caesar onder ogen krijgt. Groot gelijk, ik dacht immers net hetzelfde over Analyze That, alleen valt er in de cinemazaal niet te zappen. Spijtig, want de avonturen en vooral de psychologische prietpraat van the shrink versus the mobster werken danig op de heupen. Vond u de psychiater-sessies in The Sopranos al banaal, wel, leg u dan maar al languit op de divan. 'Analyze That' lijkt eerder op een initiatiecursus psychologie voor beginners: de ongelukkige jeugd, de verstoorde vader-zoon relatie, de wens om een ander leven te leiden, onmacht gesymboliseerd door erectieproblemen, enzovoort enzoverder, komen allemaal uitgebreid aan bod. Onze maffiabaas heeft het zelfs zo erg te pakken dat het schrikbeeld van Sobel als een cokesnuivende Freud in zijn impotentie-dromen opduikt. Grappig bedoeld, dat zeker, de vraag is alleen wat er zo leuk is aan een hyperkinetische Crystal, die ons er de hele film lang aan moet herinneren dat hij in de rouw is. (I'm grieving. It's a proces!) Of aan een de Niro, die de komiek uithangen gelijkstelt met naar z'n balls te grijpen.

"It's better to burn out than to fade away", schreef Neil Young, maar na het bekijken van Analyze That ben ik daar nog niet zo zeker van. Dat kwam door de verschijning van Cathy Moriarty, die op haar achttiende gestalte gaf aan de beeldschone vrouw van De Niro in Raging Bull, maar er ondertussen zeker al enkele burn-outs op heeft zitten. Twintig jaar en minstens dubbel zoveel kilo's later, mag zij samenspel met Bobby nog eens dunnetjes overdoen als maffia-weduwe die zelf de touwtjes in handen neemt.

Het is te hopen dat Analyze That een serieuze flop aan de kassa wordt, zoniet dreigt er een heuse trilogie van te komen. Titel van het derde deel staat nu al vast: Analyze Those, of wat anders?

Pol Van Achter Helemaal (niet) akkoord? Lees de