Babygirl

Genre: Drama | Duur: 1u54 | 2024 | Release: 15 Januari 2025 | Land: VS | Regie: Halina Reijn | Cast: Nicole Kidman, Harris Dickinson, Antonio Banderas, Sophie Wilde, Esther McGregor

Het is snel gegaan voor actrice Haline Reijn. In 2019 debuteerde ze als filmmaker met het wat clichématige Instinct, om na de goed onthaalde horrorprent Bodies Bodies Bodies flink te scoren met het meeslepende Babygirl.

Nicole Kidman is als gewoonlijk uitstekend in de rol van een zelfzekere CEO die thuis geen orgasme beleeft maar wel knikkende knieën krijgt wanneer een piepjonge stagiair haar arrogant aankijkt. Een lang opgekropt verlangen naar dominantie laat de protagoniste in een riskant spel belanden.

Harris Dickinson in niet altijd even overtuigend, maar in deze zeer ambigue vertolking is hij ten zeerste genietbaar. Het interessante is dat we eigenlijk nooit echt zeker zijn of hij een spel speelt of zelf experimenteert. Dat het eerder onwaarschijnlijk is dat hij de situatie later zal misbruiken, haalt een onnodige bedreiging weg uit het scenario, dat daardoor weg blijft van clichés.

De verrassende en amusante verhouding die ontstaat, draait eigenlijk niet zozeer om seks, als om een combinatie van lust, dreiging en dominantie. In die zin is Babygirl verre van een formulefilm en zijn vergelijkingen met trashy erotische thrillers van weleer niet op zijn plaats. Je voelt immers in de uitbeelding van deze specifieke - en voor sommige kijkers onbegrijpelijke - relatie een grote persoonlijke betrokkenheid van de filmmaker. Het scenario mag dan al vergezocht lijken, het ademt waarachtigheid. De scènes zijn vaak sec, de dialogen tout de point, de sfeer grillig. Zo bekijk je Babygirl met een groot genoegen omwille van het vakmanschap - een pluim ook voor de geweldige soundtrack! - en zoek je tegelijk naar herkenning. Hebben we allemaal ergens in ons een drang om de controle over onszelf in handen van iemand anders te leggen?

Het strakke tempo, de speelse spanning en de overdachte vertelling, gaan verloren in de rommelige finale waarin ook Antonio Banderas door de mand valt. Als acteur - de grote emoties kan hij moeilijk aan - maar ook als personage. De afloop is weinig geloofwaardig en zoekt dan veel te makkelijk een uitweg. Gelukkig waren de 100 voorafgaande minuten een waar genoegen.