The Cloverfield Paradox

In navolging van de door geheimzinnigheid omgeven releases van zowel Cloverfield als 10 Cloverfield Lane, twee erg verschillende verhalen die zich eenzelfde universum afspelen zonder echt met elkaar te maken te hebben, verschijnt er nu nogal onverwacht een film die te linken valt aan de door J.J. Abrams op poten gezette franchise. Of de reden dat The Cloverfield Paradox geen bioscooprelease krijgt, nu de kwaliteit betreft of de laag ingeschatte commerciële kansen, het betekent wel dat je deze film meteen bij zijn verschijnen in huiselijke sfeer kan bekijken dankzij Netflix, amper enkele uren na het verschijnen van de eerste trailer.

Een interessante groep acteurs bevindt zich als een internationaal astronautenteam aan boord van een ruimtestation waar ze al meer dan twee jaar pogen via een deeltjesversneller een onuitputtelijke energiebron te creëren om de Aarde te redden. Wanneer ze met poging zevenveertig eindelijk succes boeken, blijken ze echter een storing gecreëerd te hebben waarbij de deeltjes van twee realiteiten in één multiversum dezelfde ruimte willen innemen. Gevolgen: in een wand duikt een verstekeling op, er kruipt een eenzame arm rond en ... de Aarde is verdwenen.

The Cloverfield Paradox is de zoveelste sciencefictionthriller waarbij aan boord van een ruimtetuig enkele zaken uit de hand lopen, in navolging van Alien, Event Horizon, Sunshine, Solaris, Gravity, The Martian, Life enz. De prent weet zich ondanks enkele fijne vondsten en een intrigerend vertrekpunt niet echt te onderscheiden van al die genregenoten. De plot komt nog best geïnspireerd over en enkele fijne details houden het spektakel boeiend, maar in de karakteruitwerking wisten de scenaristen een stuk minder creatief te zijn. Geen van de nochtans fijne acteurs weet echt indruk te maken en wanneer de film een reeks gevarieerde manieren aanvat om de personages om het leven te laten komen, komt de realisatie dat ze allen maar als opgesmukt kanonnenvlees fungeren.

Ondanks enkele leuke vondsten is dit een weinig originele sciencefictionhorrorprent

Uiteindelijk blijft de film op een aanvaardbaar niveau voor horrorentertainment zorgen, maar als onderdeel van een heerlijk mysterieuze filmreeks waarvan we gretig willen ondervinden hoe ze met elkaar te linken vallen, is dit best een tegenvaller. Het ziet er allemaal fatsoenlijk uit en je aandacht blijft getriggerd worden, maar finaal mist de prent waarachtige tragiek en benauwende spanning om van geslaagde sciencefiction te spreken.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de