Contratiempo

In deze onderhoudende Spaanse thriller wordt vanuit de schuld-en-boete-thematiek een plot opgebouwd rond wraak en gerechtigheid. Een overspelig koppel tracht immers de sporen van een dodelijk ongeval uit te wissen, maar het geheim dreigt blootgelegd te worden. Alleen is de vraag door wie.

In de clevere opbouw van Contratiempo krijgt een spanningsveld vorm dat vooral teert op beproefde elementen. De personages, weliswaar doorleefd vertolkt, zijn vooral schaakstukken in een strategisch spel, waarbij plausibiliteit en levensechtheid niet van groot belang zijn. De prent teert voornamelijk op een aantrekkelijk concept, dat echter niet zo vernuftig is als de makers zelf denken.

Bij gebrek aan sympathie voor het kille koppel protagonisten, kan je als kijker zelf mee zoeken naar hoe de vork in de steel zit. Enkele aanwijzingen zetten je zelfs al snel op het juiste spoor, zeker als je thuis bent in de Spaanse acteurswereld. Dat je de afloop vroeg of laat ziet aankomen, hoeft echter de pret niet te bederven. Het is genietend toekijken naar hoe het complot wordt blootgelegd.

Gepolijste mainstream thriller die je met genoegen bekijkt

Dit is clean, gepolijst, vlot in beeld gezet entertainment dat door vormelementen als muziek, montage en beelddynamiek een zekere kwaliteit uitstraalt. Contratiempo is ondanks zijn Hitchcock-allure duidelijk karakterloze mainstreamcinema – wellicht helemaal Erik Van Looy zijn ding, mocht dit Vlaams zijn – maar van voldoende hoog niveau om je helemaal te betrekken en te laten genieten van de steeds nauwer wordende strik om de hals van de personages.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de