The Discovery

In de eindeloze stroom producties die Netflix op poten zet, zou zo stilaan eens een echt goede film mogen zitten. Kwantiteit brengt uiteindelijk toch kwaliteit met zich mee, niet? Helaas, het nochtans goed bevolkte The Discovery is nog maar eens een zoutloze, ongeïnspireerd vertelde prent van de zender die zijn accent beter op series zou blijven leggen.

In The Discovery speelt Robert Redford een wetenschapper die tracht aan te tonen dat er leven na de dood is. Het gevolg is een golf aan zelfmoorden, wat de man er toe drijft zich in een kasteel terug te trekken in met een aantal volgelingen. Wanneer tegelijk zijn sceptische zoon als een jonge vrouw met een zekere mystiek zich aandienen, gebeurt er … eigenlijk niets bijzonder.

Meest flagrant gebrek aan dit makke drama is dus wel de plot. Er is een opzet maar geen uitwerking die echt weet te boeien, op een futloos opwerpen na van enkele filosofische kwestie.s Het concept verzandt in vaagheid en de personages komen amper tot leven. De acteurs kunnen daar niets aan bijdragen. Redford profileert zich steeds meer als een heel oninteressante acteur en Jason Segel -die ook in het te mijden Netflixding Come Sunday zat – lijkt slaapwandelend te acteren. Rooney Mara is blijkbaar de go-to actrice geworden voor mysterieuze verloren zielen. Ze is overigens de vriendin van regisseur Charlie McDowell. Gelukkig is er de altijd fijne Jesse Plemons (Fargo) om de boel wat op te fleuren.

Slaapverwekkend pseudo-filosofisch drama.

De cineast ving zijn carrière aan met het frisse en veelbelovende The One I Love maar deze tweede film lijkt hem terug naar af te sturen. Met een meer uitgediept scenario kan hij wellicht weer op het juiste spoor belanden.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de