Easy A

Genre: komedie | Duur: 1u32 | Release: 5 Januari 2011 | Land: VS | Regie: Will Gluck | Cast: Emma Stone, Penn Badgley, Amanda Bynes, Thomas Haden Church, Patricia Clarkson, Stanley Tucci

Een postmoderne versie van het boek The Scarlet Letter? In Amerika sloeg Easy A alvast zowel bij pers als publiek aan. Het centrale thema, ontucht en de morele waarde en mogelijke gevolgen ervan, is nochtans niet het meest eenvoudige voor een Amerikaanse tienerfilm. Maar of dit ook tot een gedurfde film leidt, is maar de vraag.

De zeventienjarige Olive laat, per ongeluk en onder druk van haar beste vriendin, de roddel ontstaan dat ze haar maagdelijkheid verloren is aan een universiteitsstudent. Ze is de kuisheid zelve, maar nadat de gonzende roddel een gefluisterde waarheid is geworden, blijkt Olive de aandacht van haar schoolgenoten best aangenaam te vinden. Ze besluit de massa niet te overtuigen van haar maagdelijkheid en wanneer enkele jongens haar inschakelen voor hun eigen imago, steekt ze haar imago van slet zelfs een tandje bij. Die vragen haar om te doen alsof ze seks met hen gehad heeft, ter verhoging van hun populariteit. Eens haar reputatie gevestigd is, naait Olive, geïnspireerd door het boek 'The Scarlet Letter' (“and not the Demi Moore movie, where we see her take a lot of baths”), de A van Adultery op al haar kleren.

Een interessant thema, wat onkuisheid onmiskenbaar is, maakt op zich geen goed verhaal. De manier waarop de plot van Easy A aaneen hangt, is inderdaad niet fantastisch en vooral geforceerd. Enkele fundamentele vragen krijgen nooit een bevredigend antwoord, zoals waarom Olive de roddel over haar sletterigheid verder laat gaan. De argumenten van aandachtszoekerij op school of doorgedreven hulpgedrag tegenover jongens lijken niet in haar sterke persoonlijkheid te passen. Olive komt eerder over als een personage dat aan de zijlijn staat en met een opgetrokken blik en cynische oneliners de massa beschouwt.

Ook sommige wendingen zijn bij het haar getrokken, zoals de manier waarop Olives vriendschap met haar beste vriendin fout loopt, nadat Olive de intrige van schandalen en ensceneringen heeft opgezet. Die loopt, simpel gesteld, als volgt:

• Best friend: “So you’re a slut now?”
• Olive: “So that’s what you really think about me?”
• Best friend: “I don’t know what to think anymore.”
• Olive [teleurgestelde blik, loopt kwaad weg]

Ook de onderliggende boodschap is, ondanks het gewaagde thema, niet zuiver op de graat. De film gaat over ontucht en de reactie van de katholieke goegemeente, maar mits Olives pronkerig en seksueel gedrag gebaseerd is op een leugen, wordt de boodschap van seksuele vrijheid teniet gedaan. Nadat de leugens uitkomen, geeft ook Olive zich, als een braaf katholiek meisje, pas aan iemand om wie ze echt geeft. Ook de redenering van 'je bent homo, maar doe de anderen denken dat je hetero bent' vonden we nogal fout. Geef ons maar, al is het ter afwisseling van dit soort onderliggende en bijna onzichtbare lessen, Kaboom, waarin plezier de beweegreden van seksualiteit is.

Gelukkig is er nog de vertolking van Emma Stone, eerder te zien in een bijrol in Superbad, als Olive. Zij past perfect binnen het, zij het soms inconsequent geschreven, personage van Olive. Ze is gevat en gedurfd, scherp en slim. De scenaristen laten haar fantastische dialogen (“Just once I want my life to be like an 80's movie, preferably one with a really awesome musical number for no apparent reason”) en hilarische scènes spelen – net genoeg om de problemen van de plot en de stiekeme les in moraliteit te camoufleren en compenseren.