In the Fade

De Duits-Turkse Fatih Akin heeft in zijn oeuvre vaak de migratieproblematiek centraal gesteld. Dat heeft al enkele krachtige films opgeleverd maar Akin heeft noch de impact noch het succes van Gegen Die Wand uit 2004 al overtroffen. Hoewel hij met In The Fade niet dat bruut expressionistische van dat hoogtepunt evenaart, zet de film hem wel terug op de kaart nadat hij wat leek te vervagen als verteller van urgente verhalen.

Dit relaas van een vrouw die haar man en kind verlies bij een bomaanslag, zet zijn klauwen in zijn eerste kwartier al in je borstkas. De zakelijkheid waarmee de wereld de explosie en de dood van twee onschuldigen benadert vormt een kille schulp voor de schok waarmee protagoniste Katja haar bestaan ziet in elkaar storten. Ook in de rechtszaak die volgt, overheerst het procedurele en moet Katja zich trachten te beheersen. In het derde deel van de vertelling biedt de zee een eindeloosheid die misschien alles in perspectief kan zetten.

De cineast weet doorheen deze strakke vertelling het emotionele aspect getemperd en geloofwaardig te verweven. Effectief theatraal maar nooit melodramatisch wordt Katja’s pijn voelbaar gemaakt. Diane Kruger hadden we voorheen eigenlijk nooit echt serieus genomen. Met deze vertolking – die haar in Cannes een Gouden Palm opleverde – lijkt ze zich voor het eerst te onderscheiden als een interessante actrice.

Het is dan ook vooral die acteerprestatie die In the Fade levensecht, benauwend en hartverscheurend weet te maken. Akin kiest immers voor een nogal klassieke vertelling die op een bepaald moment zelfs enige Hollywoodallures aanneemt en opteert dan ook nog eens voor al te franjeloze, lauwe beelden die de film een wat onopmerkelijk karakter geven. In enkele meer sprekende beelden – zoals Katja die de met bloed bespatte muur betast – dreigt dan weer opzichtige symboliek.

Emotioneel intens drama met een overtuigende Diana Kruger

In the Fade blijft beslist overeind, door de emotionele spanningsboog, de overtuigende cast en de (ietwat vage) reflectie op geweld tegenover migranten en falende justitie, maar de gedachte dat hier misschien wel een veel sterkere film in zat, speelt nu en dan wel op. De Oscarinzending van Duitsland won al de Golden Globe voor beste buitenlandse film en wist daarmee ijzersterke concurrenten als Loveless en The Square te verslaan. Opmerkelijk, want noch in stijl noch in indringendheid kan In the Fade die films evenaren, hoe emotioneel intens ook. Maar dat wil absoluut niet zeggen dat dit geen bioscoopticket waard is.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de