Festen

Genre: Drama | Duur: 1u45 | 1998 | Release: 9 September 1998 | Land: Denemarken | Regie: Thomas Vinterberg | Cast: Ulrich Tomsen, Thomas Bo Larsen | Scenarist: Thomas Vinterberg

Festen... Wat kan een relatief eenvoudig redacteurtje als ondergetekende nu nog schrijven over een zo fel besproken prent. Uiteraard is deze film v-r-e-s-e-l-ij-k goed, en dit op alle gebied, zowel qua verhaal als qua acteerprestaties als qua cameratechniek,.. Voor al diegenen die Festen om een of andere onbegrijpelijke reden nog niet gezien zouden hebben, lees nog snel deze recensie uit en spurt dan naar de dichtsbijzijndste cinema waar ze hem nog spelen.

Festen gaat, wonder o wonder, over een feest. Een op het eerste zicht redelijk onschuldig verjaardagsfeestje van lieve papa die net 60 is geworden. Voor de gelegenheid komt zoonlief, een succesvol zakenman, nog eens naar het ouderlijke huis, zijn eerste bezoek sinds jaren. Samen met zijn broer die het minder ver heeft geschopt en een opmerkelijke driftkikker is, zijn zus, vrienden, enzoverder schuiven ze reuzegezellig aan voor een superfijn en harstikke leuk diner.

Zoals dat hoort bij dergelijke gelegenheden wordt er een speech gehouden, door de oudste, 'verloren' zoon in dit geval.
Iedereen vraagt zich volgens mij wel eens af, wanneer hij zich tijdens het zoveelste familiefeest stierlijk verveelt, wat nu het aller, allerergste is wat je zou kunnen doen tijdens een feest. Veel verder dan een luidruchtige boer of scheet ben ik in mijn fantasie nooit gekomen. Het feestvarken van incest beschuldigen is waarschijnlijk enkel voor de zeer creatieve geesten weggelegd.

Toch gebeurt dit en het is opvallend hoe realistisch de gasten in eerste instantie reageren.. Beetje dit gebeuren weglachen, doen alsof het een grap is.. negeren die hap. Enfin, de stemming voor de rest van de film is meteen gezet.. Een vaak grappige, even vaak rauwe film met geweldige spanningsmomenten, fantatische.. Arghh... Voor deze film heb ik gewoonweg geen woorden, . .. kijken, kijken, kijken al is het het laatste wat je doet.

Zelden heeft een film zo'n indruk op me gelaten. Weer een ijzersterke film van de DOGMA95 beweging die bewijst dat een film zonder de Hollywoodclichés inderdaad vreselijk goed kan wezen.. KIJKEN