Godsend

Genre: Thriller | Duur: 1u42 | Release: 28 Juli 2004 | Land: | Regie: Nick Hamm | Cast: Greg Kinnear, Robert De Niro, Cameron Bright, Merwin Mondesir

Als we er even, let wel even, vanuit gaan dat ieder medium een sociale verantwoordelijkheid heeft zou, let wel zou, je kunnen stellen dat K.U.T Site een ietsie pietsie, let wel: pietsie, deze functie heeft verzuimd door grote maatschappelijke thema's niet aan te kaarten.



Bijgevolg. Vraag: moet klonen kunnen? Antwoord: neen. Reden: de vreselijke films die erover gemaakt worden. Denk aan: Alien: Resurrection, The 6th day, Star Wars: Attack of the Clones en nu dus ook het pathetische Godsend.



Het begin van Godsend is zo wraakroepend slecht dat je bijna de rest van de film gaat appreciëren. De eerste 15 minuten worden gevuld met iets wat je de filmische tegenhanger van "Tiny gaat naar de dierentuin" zou kunnen noemen. Tiny is in feite Adam en de dierentuin wordt vervangen door een amalgaam van wat een contactgestoorde pederast wel eens generisch "kindergeluk" zou durven noemen. Denk aan die ene vervelende nonkel met de videocamera die niet alleen de hele tijd dat ding voor je neus zwaait maar ook iedereen die een voet in zijn pand durft te zetten dwingt de volledige levensloop van zijn jongste zoon (inmiddels 35) in realtime (of is het slo-mo?) op het kleine scherm te herbeleven. Zelden zo blij geweest een kind cinemagewijs te zien roadkillen. Helaas besluiten ouders en gekke dokter een kloon te maken van kind. Maar, zo gaat dat dan, de kloon is uiteraard wat aan de boosaardige kant en heeft herinneringen die hij niet zou moeten hebben.



Dat De Niro zijn ziel al lang heeft verkocht, onderverhuurd, gehypothekeerd, in kleine flatjes heeft onderverdeeld en verhuurd tegen woekerprijzen aan illegalen, wisten we natuurlijk al eerder (denk aan: oei, ai, arghh, urgh, prrrtt of kramp). Bevestiging hiervan hadden we echter niet nodig. Dat de rest van de cast zich tot zijn niveau laat afzakken, is begrijpelijk edoch onvergeeflijk. En dan nog te denken dat we meneer Hamm zijn laatste, The Hole, nog vrij aardig vonden...



Verbranden, uitsluiten, verbannen naar Lange-Mark Poelkappelle, zowel de film als De Niro.