Hardcore Henry

Genre: Actie | Duur: 1u35 | 2015 | Release: 20 April 2016 | Land: Rusland | Regie: | Cast: Tim Roth, Haley Bennett, Sharlto Copley, Danila Kozlovsky

Films die in zijn geheel verteld worden vanuit het letterlijke standpunt van de protagonist, zijn eigenlijk behoorlijk zeldzaam. Dark Passage en Lady in the Lake hanteerden dit principe voor het eerst in de jaren ’40, maar veel andere vermeldenswaardige voorbeelden zijn er niet, op Gaspar Noë’s impressionante Enter the Void na dan. Hardcore Henry zal niet de geschiedenis ingaan als een klassieker die het point-of-viewprincipe opnieuw uitvindt, hoewel deze vlammende actieprent eigenlijk van begin tot eind van groot visueel vernuft getuigt.

Deze pover onthaalde prent lijkt het werk te zijn van overambitieuze Russische geeks met meer kennis van techniek dan van bezielde filmmakerij, waarvan je dan een zielloze opeenstapeling van cgi verwacht die nergens aan cinema doen denken maar des te meer aan games. Maar dat is het echt niet. Hoewel ultiem uiteraard B-cinema van het zuiverste water, is Hardcore Henry een sensationele adrenalinetrip waarvan elke scène getuigt van creativiteit en visueel-technisch talent.

Het hoofdpersonage is een cyborg die ontwaakt in een lab zonder geheugen en spraakvermogen. Zijn missie is hem wel duidelijk: Akan stoppen, de op hol geslagen criminele dictator-in-spe die een heel leger van bionische soldaten wil oprichten.   

De jacht op de – jammer genoeg karikaturale – booswicht laat Henry door stad en land razen terwijl rondom hem kogels fluiten, granaten ontploffen en vlammenwerpers de boel in de fik zetten. Laat duidelijk zijn dat er verder geen karakterontwikkeling of diepgravende plot te bespeuren zijn. Hardcore Henry is een raszuiver, eendimensionaal actiespektakel dat puur op opwinding steunt, maar ook geen enkele pretentie heeft meer te zijn.

Het voornaamste is dan ook dat de opzet werkt. Dit is extreem genietbare pulp, die vanaf de eerste minuut van het scherm knalt en dat anderhalf uur volhoudt. Dat de camera daarbij vanzelfsprekend schudt en beeft, is geen euvel. Hier wordt je echt niet misselijk van en de actie blijft volkomen overzichtelijk. En dan is er nog de energieke Sharlto Copley, die minstens zes rollen speelt en daarmee de film kleur en karakter geeft. Ook de geweldige soundtrack onderstreept dat het allemaal maar voor de lol is. 

Cinefielen halen hun genoegen doorgaans uit meer gelaagde, complexere cinema. Maar dat eerder plat amusement als Hardcore Henry onze filmminnende tenen liet krullen van genot, valt simpelweg niet te ontkennen.