A Hole in My Heart

In 1999 bekroonde een jongerenjury op het festival van Gent Fucking Amäl, Moodyssons hartverwarmende regiedebuut. Hoewel de man tussendoor kleppers als het grappige Together en het hartverscheurende Lilya 4-ever maakte, is zijn vierde film geen kanshebber voor een prijsje op Gent 2004.

Dat komt een beetje doordat de prent nèt af is en dus niet eens de Focus festivalbijlage haalde, maar vooral omdat de Zweed een soort ?huis-clos?, Scandinavische Salo heeft gemaakt. Cast en crew kwamen overeen voor de Zweedse première (eind september) geen details over de plot vrij te geven. Het wordt snel duidelijk waarom. A Hole in my Heart is als een Kammerspiel inside out, dat operaties van vrouwelijke genitalia, psychologische terreur en lichamelijk sadisme opdist. Voorbeeld: terwijl de ene vent het meisje vasthoudt, kotst de andere in haar mond. Die scène komt nàdat ze urine heeft gedronken. Later zien we een close-up van haar verweerde vagina en doorboorde kontgaatje. Ze wrijft over het plekje tussenin: ?dit is de enige plaats, waar ik nog maagd ben?.

Bepaald fijnzinnige cinema is dit dus niét, maar doordacht is het wel: binnen zijn hoogmis van thanatos refereert de cineast aan hedendaagse (fashion-) fotografie en laat in navolging van de beeldende kunsten Ken en Barbie allerlei vettigheden met elkaar uithalen. Goor en hard, meer nog voor het hoofd dan voor de maag.

Daar was het Moodysson ongetwijfeld om te doen, maar dan had hij zijn personages iéts meer diepgang kunnen geven. Nu lijkt deze overdadige orgie van het losbandige pure kwaad (dat door één van de vier gestoorde personages aan ?de man? wordt gelinkt) enkel op shock value te teren.

Jan Sulmont Helemaal (niet) akkoord? Lees de