The Jungle Book

Jon Favreau levert met The Jungle Book een CGI-spektakel vol weelderige flora en fauna af, dat je volledig meezuigt in de wereld van Rudyard Kipling. De regisseur bouwde voor de remake van de klassieke tekenfilm een jungle in het centrum van Los Angeles en de film werd bijna volledig met de nieuwste computertechnologieën in elkaar geknutseld. Het resultaat is een visueel schouwspel dat het vertrouwde verhaal combineert met prachtige digitale animatie en een straffe stemmencast.

Scenarist Justin Marks past het originele verhaal een beetje aan, maar blijft over het algemeen dicht bij de originele prent uit 1967. Mowgli met zijn karakteristieke rode slip staat onder toeziend oog van de wijze zwarte panter Bagheera en leeft bij een roedel wolven onder leiding van Akela en Raksha. ‘Mensenwelp’ Mowgli leert stukje bij beetje de wetten van de jungle kennen en voelt zich er helemaal thuis, maar de tijger Shere Khan zoekt de confrontatie met Mowgli op. Bagheera besluit de jongen tegen zijn zin, maar voor zijn eigen veiligheid terug naar het mensendorp te brengen. Mowgli raakt onderweg bevriend met Baloo de beer en komt oog in oog te staan met Kaa de slang en de gigantische orang-oetang koning Louie.

Favreau en zijn animatieteam dompelen je onder in de meest boeiende en diverse kunstmatige wereld op het grote scherm sinds Avatar. Elke regendruppel, bladnerf en snorhaar wordt tot in het kleinste detail in beeld gebracht. De animatie van levensechte dieren neemt zijn grootste sprong voorwaarts sinds Life Of Pi. Regisseurs hebben het altijd moeilijk met pratende dieren, maar Favreau zijn Jungle Book zit vol met de meest overtuigende sprekende schepsels sinds Babe. Favreau en zijn team slagen er in de mondbewegingen van dieren te vermenselijken, zonder er cartoons van te maken.

De film introduceert Neel Sethi als de speelse Mowgli. Voor zijn eerste rol op het grote scherm speelt hij niet enkel de hoofdrol, hij is ook het enige personage van vlees en bloed. De rest van de topcast komt niet in beeld, zij lenen hun stem aan de dieren. Sethi is een nieuw gezicht en de geloofwaardige combinatie van animatie en realiteit is zeker ten dele aan zijn acteerprestatie te danken. Op het scherm lijkt zijn rol een droom voor elke acteur, maar hoe moeilijk moet het zijn om te acteren voor een groen scherm met als enige tegenspeler een tennisbal op een stok?

The Jungle Book bewaart zijn authenticiteit en verdwaalt niet in het struikgewas van de technologie.

Mowgli’s vrienden en vijanden zijn foutloos vormgegeven en hun stemacteurs lijken doelbewust gecast. Lijkt Bill Muray een beetje op de grote, vriendelijke Baloo of lijkt Baloo een beetje op Murray? We weten het niet goed, maar het hele plaatje klopt, van Ben Kingsley als Bagheera tot Scarlett Johansson als Kaa en Christopher Walken als koning Louie. Shere Khan, ingesproken door Idris Elba, verdient een bijzondere vermelding. De tijger is intimiderend en bijzonder angstaanjagend geanimeerd. Bij momenten zwaar en struis, maar enorm lenig en vederlicht tijdens de jacht.

‘Forget about your worries and your stress’, The Jungle Book is een vermakelijke remake geworden. Favreau verliest zijn doel niet uit het oog, hij maakt een kinderfilm, maar wel één die jong en oud kan bekoren. Het is de perfecte dorstlesser voor fans die opgroeiden met The Lion King, nu zelf volwassen zijn en vers filmvoer zoeken voor hun eigen welpen. The Jungle Book bewaart zijn authenticiteit en verdwaalt niet in het struikgewas van de technologie die de film mogelijk maakte.

Jef van Cleynenbreugel Helemaal (niet) akkoord? Lees de