La Solitudine dei Numeri Primi

Genre: Drama | Duur: 1u58 | Release: 9 Februari 2011 | Land: Italië | Regie: Saverio Constanzo | Cast: Alba Rohrwacher, Luca Marinelli, Vittorio Lomartire, Arianna Nestro, Isabella Rossellini

De verfilming van Paulo Giordano's populaire roman De Eenzaamheid van de Priemgetallen heeft het in thuisland Italië erg goed gedaan aan de kassa. Volgens regisseur Saverio Constanzo wordt de film zelfs hoger gewaardeerd dan het boek, dat automatisch ook verguisd werd door heel wat literatuurliefhebbers. En anders was het gewoon de knappe kop van de auteur die een afkeer teweeg bracht bij zelfs mensen die het boek niet gelezen hadden. Nochtans kunnen de roman en deze adaptatie los van elkaar gezien worden: beiden hanteren ze een specifieke eigen stijl en bereiken ze een dramatisch bevredigend, maar verschillend niveau.

Het grote verschil zit hem in de vertelstructuur. Constanzo giet de drie levensfasen waarin we de protagonisten leren kennen, in een wat verwarrende maar ook effectieve structuur vol flashbacks. Alice, even mentaal beschadigd als fysiek, en Mattia, een zelfdestructief wiskundig genie, ontmoeten elkaar op de middelbare school en jarenlang zullen ze - als priemgetallen waar altijd een ander getal tussenstaat - elkaar liefhebben zonder dat ooit uit te spreken of de daad bij het woord te voeren. De onthulling van wat geleid heeft tot hun beide trauma's, wordt in de film lang zorgvuldig verzwegen, al is dat in het geval van Alice narratief weinig interessant.

In se gaat het hier om nooit verwerkte jeugdtrauma's, die door de cineast dramatisch worden aangedikt met soms bombastische, zij het interessante muziek en beelden die de wanhoop en innerlijke vernieling van de personages moeten benadrukken. Zo zit de camera zijn objecten vaak erg dicht op de huid. In die portrettering van Alice en Mattia's verdriet gaat Constanzo misschien wat in overdrive. De uitstekende acteurs excelleren in bijhorende droeve blikken.

Door te focussen op de oorzaak van alle ellende, bereikt deze film een ander effect dan de eerder nuchtere en subtiele roman, waarin een fatalistische toon vermeden werd. Maar boekverfilmingen zijn op hun best als ze niet al te letterlijk overgenomen zijn, en dus kan La Solitudine dei Numeri Primi gerust een waardige, zij het weinig troost biedende film genoemd worden.