The Life of David Gale

Al meer dan twintig jaar een constante zekerheid in de filmindustrie, leverde de Britse regisseur Alan Parker al ons heel wat opmerkelijke films. De omstreden politieke thrillers Midnight Express, Mississippi Burning en Come See The Paradise, de muzikale projecten The Commitments en Fame, en de psychologische drama's Angel Heart en Birdy zijn stuk voor stuk stevige, sterk persoonlijke films die doorgaans de critici én een groot publiek weten te bekoren. Begin jaren '90 verloor de man klaarblijkelijk zijn muze, met The Road to Wellville en Evita tot gevolg, twee opvallend zwakke films voor een regisseur van Parker's kaliber. Angela's Ashes maakte veel goed, en nu is er het behoorlijke The Life of David Gale, dat echter uit de toon valt wegens een gebrek aan scherpte en persoonlijkheid.

Het titelpersonage wordt vertolkt door de altijd betrouwbare Kevin Spacey. David Gale is een professor met een hevige antipathie voor de doodstraf, die door een wrede speling van het lot zelf op Death Row belandt, veroordeeld voor de brutale moord op een bevriende medeactiviste (Laura Linney). Hij roept de hulp in van de nieuwsgierige journaliste Bitsy (Kate Winslet) en probeert haar ervan te overtuigen dat hij onschuldig is. Wat volgt is een best onderhoudend, knap bedacht drama dat jammer genoeg wat onevenwichtig en routineus overkomt.

In eerste instantie valt The Life of David Gale moeilijk te bekritiseren. Spacey, Winslet en Linney zetten stevige personages neer die het publiek betrokken houden bij het verhaal, en Bitsy's speurtocht is boeiend, ondanks het hoge Kuifje-gehalte (te veel toevallige ontdekkingen en voorspelbare wendingen). Het verhaal sleept misschien wat te lang aan, en is onnodig ingewikkeld, maar soit, Hollywood doet zich al eens intellectueler voor dan het is. Als thriller zit het dus best snor.

Maar The Life... wil ook een boodschap brengen, en daar mist de film subtiliteit en een strakke regie. Het is immers teleurstellend dat een geëngageerde cineast als Parker enerzijds het contrast tussen voor- en tegenstanders van de doodstraf zo zwart-wit voorstelt, en anderzijds verwaarloost een eigen standpunt in te nemen. Vonden de producenten dat de commerciële doelen in gevaar kwamen als dit filmpje als doodstrafdrama werd gepromoot, en kwam het accent daarom op het thrilleraspect te liggen? Misschien wel, en daardoor heeft deze productie nog weinig te maken met Dead Man Walking, om nu het beste voorbeeld te noemen. Het scenario mist nuancering, waardoor een zwaarwichtig thema als de doodstraf gereduceerd wordt tot een handig narratief hulpmiddel. Die trivialisering staat bewondering voor de verrassende climax in de weg, want we moeten toegeven dat de film op een vrij verbluffend einde afstevent.

Wie voor entertainment gaat, zal genieten van deze complexe finale, maar wie zijn films graag wat minder luchtig geserveerd ziet, zal een smalende glimlach niet kunnen onderdrukken. Wij behoorden tot die laatste categorie en durven The Life of David Gale ietwat dubieus noemen. Dit krijg je als je sensatie laat primeren op realiteit.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de