Life in a Day

Genre: Documentaire | Duur: 1u39 | Release: 1 Januari 2011 | Land: Groot-Brittannië, VS | Regie: Kevin MacDonald | Cast:

Na een oproep laadden zo'n 80.000 Aardbewoners een videoverslag op op Youtube, dat hun leven illustreerde zoals ze dat leidden op 24 juli 2010. Regisseur Kevin Macdonald (The Last King of Scotland, State of Play) en zijn ongetwijfeld immense team van medewerkers selecteerden daaruit anderhalf uur film. Die compilatie vormt nu een veelzijdig, meeslepend beeld van de mensheid anno 2010. Ridley en Tony Scott fungeren als  producers. 

Life in a Day is chronologisch opgebouwd en vangt dus aan met nachtelijke beelden, waarna ontwaak- en ontbijtrituelen volgen. Al vrijwel meteen zien we een moeder die haar zoon borstvoeding geeft. In se redelijk banaal en clichématig. Youtube staat natuurlijk vol met van die nietszeggende filmpjes waarvan je je afvraagt waarom mensen dit met anderen willen delen. De technologische vooruitgang heeft onze creativiteit een boost gegeven, maar zorgt ook voor tonnen bagger. Weet de film daar dan toch meer uit te halen?

Het is aanvankelijk de montage die de boel redt. Door het slim aaneenschakelen van beelden krijg je een ritmisch en amusant kijkstuk. Langere sequenties worden voorbehouden aan mensen met een verhaal. Toch zijn die ook allemaal vrij oppervlakkig. Ongetwijfeld het gevolg van die versnipperde vertelstijl. Hoewel de documentaire verder een enorme afwisseling biedt - van grote en kleine drama's tot onbenullige en verbazende gebeurtenissen - en alle emoties aan bod komen, word je echter amper geraakt. Dit is niet alleen een film door maar ook vóór de Youtubegeneratie die met filmpjes van stunts, schattige poesjes en sensationele beelden van rampen zijn primaire emotionele behoeften stilt. De gemiddelde achttienjarige vindt dit ongetwijfeld top.

Het creatief combineren van muziek en beelden zou de prent stilistisch nog een opkikker kunnen geven, maar ook daar faalt de film. De soundtrack is al te bescheiden, onopvallend zelfs en weet nergens een dimensie toe te voegen aan zekere gebeurtenissen of shots. Nochtans vind je op Youtube net wél creatievelingen die daarin uitblinken. Where the Hell is Matt is maar één van de Youtubeklassiekers die ons daarbij te binnen schieten.

In zijn geheel willen we echter niet cynisch doen over dit interessante project dat nergens verveelt. Maar de makers zijn extremen uit de weg gegaan waardoor wat rest echt te vrijblijvend en gewoontjes is om van echte cinema te spreken of de deelnemende mensheid te roemen om zijn bijdrages.