A Monster Calls

Genre: Drama, Fantasy | Duur: 1u48 | 2016 | Release: 4 Januari 2017 | Land: Groot-Brittannië, VS, Spanje | Regie: Juan Antonio Bayona | Cast: Lewis MacDougall, Felicity Jones, Sigourney Weaver, Toby Kebbell, Liam Neeson

Na het wat goedkope The Impossible waren we niet meer overtuigd van de vertelkracht van J.A. Bayona, die in 2007 veelbelovend en indrukwekkend debuteerde met El orfanato. A Monster Calls is beslist een solide prent, maar voelt op veel vlakken ook te routineus aan. Blijkbaar hoeven we van Bayona geen verrassingen meer te verwachten.

 

Wat zich enigszins als een soort van fantasyfabel met een scheutje horror lijkt te verkopen, blijkt in werkelijkheid een dramatische familiefilm. Het verdriet en de wanhoop omwille van zijn terminaal zieke moeder, laten de 12-jarige Conor ingebeelde gesprekken voeren met een oeroud monster. Bij hem kan de jongen zijn agressie en machteloosheid kwijt, waarop hij leert de zware realiteit te verwerken.

In se is A Monster Calls een psychologisch drama met enkele fantasy-elementen, maar de dramatiek staat duidelijk voorop en houdt de prent met beide voeten op de grond. De conventionele, op bepaalde momenten zelfs clichématige uitwerking daarvan, verhinderen echter dat de film echt verrast of indrukwekkend wordt. De vertolkingen zijn prima, de effecten genietbaar, de plot degelijk, maar in zijn geheel mist deze prent eigenheid, complexiteit en finesse.

Dit solide psychologische drama mist eigenheid en finesse.

Dat er geleidelijk aan enige nuance in de menselijke relaties sluipt en de dialogen met het monster geen kant-en-klare inzichten bieden, laat A Monster Calls gelukkig uitgroeien tot een gevoelige, geloofwaardige levensles, die flink contrasteert met de heroïsche young-adultverfilmingen die momenteel de dienst uitmaken. Bovendien blijken de creatief ingevulde animaties de film zeker een ziel te geven.

Geslaagd dus, maar eigenlijk blijft Bayona ondermaats presteren en is deze te berekende productie te simpel voor iemand met zo’n talent. Of was dat gewoon de hand van Guillermo Del Toro die ons bij El orfanato liet geloven dat we hier met een nieuwe stem te maken hadden? In dat geval wordt de sequel op Jurassic World, die in handen is van Bayona, meteen nog oninteressanter.  

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De moeder van Conor sterft en hij gaat bij zijn oma wonen. In een schetsboek vindt hij tekeningen van zijn moeder toen ze jong was, en dit blijken alle belevenissen te zijn uit zijn gesprekken met het monster.