My Magic

In 2007 kon men in onze zalen terecht voor Be With Me, een intimistische film uit Singapore die in al zijn soberte heerlijk rustgevend en hoopvol wist te zijn. Cineast Erik Khoo werd beloond voor de moeite: Singapore koos de film als inzending voor de Oscars voor Beste Buitenlandse Film. Helaas ging dat feestje niet door. In Be With Me, waarin nauwelijks gesproken wordt, bleken te veel Engelse dialogen te zitten en de film maakte daardoor geen kans op een nominatie.

Nu wordt ook My Magic ingestuurd voor de Oscars en ook dit keer heeft Khoo een vrij minimalistische film gemaakt, die echter vooral opvalt door zijn eenvoud. Waar Be With Me diverse verhaallijnen liet kruisen, maken we in My Magic kennis met slechts 2 personages. Vader Francis is een dronkaard en een nietsnut die het leven voor zijn zoon niet echt aangenaam maakt. De jongen is zelfredzaam maar zou zijn vader toch wat meer verantwoordelijkheden willen zien opnemen.

Wanneer Francis in een dronken bui alweer een stunt uithaalt in een café, wordt hem een voorstel gedaan. Met zijn kunstjes en trucjes, waarbij lichaamsdelen worden doorboord of vuur en glas gegeten wordt, kan hij immers perfect voor entertainment zorgen. Stilaan begint Francis zich weer mens te voelen en verdient hij wat geld. Maar waar trekt hij de grens? Wanneer een rijke zakenman hem een pak geld aanbiedt in ruil voor een flinke foltering, is dat wel zeer verleidelijk.

Deze zeer simpele plot draait eigenlijk gewoon om de relatie tussen vader en zoon. De twee hoofdacteurs zetten met veel verve de scheefgegroeide gezinssituatie neer. Hun lege leven, in vrijwel lege kamers, is een wat onstabiel gegeven, dat de kijker niet bepaald weet in te nemen. In tegenstelling tot Be With Me is dit dan ook een film met meer tragiek en grauwheid. Toch vinden vader en zoon elkaar ondanks een steeds groter wordend gebrek aan geluk.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de