Oranges And Sunshine

Genre: drama | Duur: 1u45 | Release: 1 Januari 2011 | Land: Australië, Groot-Brittannië | Regie: Jim Loach | Cast: Emily Watson, Hugo Weaving, David Wenham

Met Oranges and Sunshine treedt Jim Loach in de voetsporen van vader Ken (Sweet Sixteen, Ae Fond Kiss, It’s a Free World, The Wind That Shakes The Barley,…): hij pakt uit met een beheerst en efficiënt drama in de beste traditie van de Britse sociaal-maatschappelijke film. Geen grootse, op de spits gedreven conflicten, maar cinema die dicht bij de mens staat en de impact van grote gebeurtenissen op de levensloop van ‘kleine’ mensen centraal stelt.

Het verhaal draait rond de deportatie van enorme aantallen kinderen vanuit Groot-Brittanië naar Australië - het beloofde land waarnaar de titel verwijst, al blijkt dit in de praktijk niet bepaald het geval. Dit maatschappelijk schandaal, waar beide regeringen tot in de jaren '70 (!) duchtig aan meewerkten, wordt bij mondjesmaat blootgelegd door sociaal werkster Margaret Humphreys. Zij werkt vooral met adoptiekinderen, en na een aantal vreemde verhalen trekt ze naar Australië voor verder onderzoek. En eens de bal aan het rollen gaat…

De film volgt het reilen en zeilen van Margaret op de voet, zodat het ook haar verhaal is dat wordt verteld: de impact op haar familie door het vele heen en weer reizen, maar ook de persoonlijke shocks die ze krijgt te verwerken door dag in dag uit klankbord te zijn voor anderen. Dit gegeven, in combinatie met de focus op persoonlijke verhalen van een aantal ‘adoptieslachtoffers’ zorgen ervoor dat vooral de menselijke kant van de gebeurtenissen op de voorgrond staat.

Een respectvolle en juiste keuze, want we kunnen ons al voorstellen hoe een minder subtiel regisseur met het basismateriaal aan de slag zou gaan: harde confrontaties, zwaar sentiment, moreel hoogdravende preken in de rechtzaal, wijzen en zwaaien met de vinger,… Neen, gelukkig niets van dit alles; daarvoor zou Jim ook uit een andere familie moeten komen. De cinematografie wordt passend sober en functioneel gehouden, met mooie aandacht voor landschappen en decors – vooral de tijdsgeest wordt erg knap gevangen.

Een grote pluim gaat naar hoofdactrice Emily Watson (Breaking The Waves, Punch-Drunk Love,...) die werkelijk alles juist doet en de vastberaden en toch kwetsbare Margaret schitterend neerzet. Maar ook de rest van de cast (o. a. Hugo Weaving oftewel Agent Smith uit The Matrix en David Wenham oftewel Faramir uit Lord of the Rings) staat te blinken.

Oranges and Sunshine is dus absoluut een geslaagd debuut, al is dit soort quasi documentairecinema misschien wel niet voor iedereen weggelegd. Ook valt nog af te wachten in hoeverre Jim Loach er in zal slagen een eigen stem te ontwikkelen in zijn verdere werk. Hij verdient met deze film in ieder geval het voordeel van de twijfel, dus wij zullen in de zaal zitten voor zijn volgende.

Simon Smessaert Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hoewel Margaret met het leven bedreigd wordt, gaat ze op het einde toch op bezoek bij een aantal geestelijken die een aantal adoptiekinderen vroeger zwaar mishandeld hebben...