Snow White

Genre: modern sprookje | Duur: 1u46 | Release: 4 April 2012 | Land: VS | Regie: Tarsem Singh | Cast: Lily Collins, Armie Hammer, Julia Roberts, Nathan Lane

Klassiekers doen het altijd goed, en Sneeuwwitje is blijkbaar opnieuw hot. Over een paar maanden verschijnt het duistere en epische Snow White and the Huntsman, en momenteel kan u gaan kijken naar de familiefilm Snow White (Mirror Mirror in internationale release). In de handen van de visuele virtuoos Tarsem Singh levert dit een film die niet alleen voer voor de ogen is, maar bij momenten ook echt grappig en sprankelend is.

Met het verhaal hoeven we u niet meer te vermoeien, al geeft Singh er volledig zijn eigen draai aan: zo opent de film vanuit het perspectief van de stiefmoeder, is er geen jager, en krijgt ook de gekende vergiftigde appel een andere rol. Gooi daar nog een hedendaagse scheut emancipatie bovenop en je krijgt een frisse variant op de gekende kost.

Tarsem Singh is een regisseur die steeds uitpakt met een verbluffende aandacht voor kostuums en locaties, in die mate zelfs dat dit vaak ten koste gaat van de kracht van het verhaal (bewijs: The Fall, The Cell, Immortals). Dat hij zich in de sneeuwwitje-setting op dit gebied opnieuw volledig kan laten gaan, is dan ook geen verrassing. Het sprookjeskasteel ziet er prachtig uit, met de spiegel worden originele dingen gedaan, en ook het kostuumdesign is om de vingers bij af te likken – Singh werkte hiervoor zoals altijd samen met de onlangs overleden Eiko Ishioka. Vooral de dierenkostuums op het bal voor de prins zijn erg vindingrijk uitgewerkt.

Hoewel de film even nodig heeft om op gang te komen, komt er met de introductie van de prins (en de dwergen) een schwung in het verhaal die er niet meer uitgaat tot aan het obligate happy end. Julia Roberts is verrassend goed als boze stiefmoeder, Armie Hammer (die eigenhandig de Winkelvos-tweeling speelde in The Social Network) is goed gecast als prins, en tussen ook Snow White (Lily Collins, dochter van Phil) en de dwergen klikt het.

Hoewel de film hoofdzakelijk op kinderen is gericht, zit er erg volwassen humor in – met name het rake cynisme van Roberts dat tegengewicht geeft aan de sprookjescliché’s. Een paar scenes steken er bovendien echt bovenuit en bewijzen de vindingrijkheid van deze film: de kuur die de stiefmoeder ondergaat om er jong te blijven uitzien is verbluffend, net zoals de knappe vechtscene met grote marionetten.

Zit u nog verlegen om een familie-uitstapje tijdens de paasvakantie dan kunnen we u deze moderne versie van de Disney-klassieker zeker aanbevelen. Als twijfelachtige uitsmijter krijgt u zelfs nog een heuse Bollywood-dansscène!

Simon Smessaert Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het beest in het bos blijkt de vader van Snow White te zijn! Nadat ze hem bevrijdt wordt de macht van de stiefmoeder gebroken. Ze probeert het nog met de klassieke truc met de vergiftigde appel, maar daar trapt Sneeuwwitje niet meer in!