Terug naar Morgen

Genre: Drama | Duur: 1u33 | 2015 | Release: 30 September 2015 | Land: België | Regie: | Cast: Koen De Graeve, Matteo Simoni, Robrecht Vanden Thoren, Karina Smulders, Bart Hollanders, Charlotte Anne Bongaerts

Vlaamse films gaan vrijwel altijd in de eerste plaats voor veilige herkenbaarheid. Applaus voor debutant Lukas Bossuyt dus die met Terug naar Morgen een conceptfilm aflevert die zich in een eerder 'filmische realiteit' afspeelt. Eens te meer echter wordt beroep gedaan op de inspanning en goodwill van de kijker om in vergezochte ideeën mee te gaan, hoezeer we dat bij een Hollywoodprent wel gewend zijn. 

Terug naar Morgen speelt met het idee dat je een mail naar het verleden kan sturen. De berichten die twee wetenschappers in 2040 sturen naar een jongeman in 2015, hebben aanvankelijk weinig effect op de toekomst, tot professor Van de Sype zich realiseert dat hij kan voorkomen dat zijn vrouw verlamd raakte in 2015. De meerdere parallelle versies van 2040 die we vervolgens te zien krijgen, roepen telkens vragen op over lotsbestemming, liefde en toeval. 

De fascinerende ideeën die de plot aanbiedt, weten aanvankelijk de aandacht te pakken. Niettemin kan je het gevoel naar een verfilmd Jommekesverhaal te kijken, niet snel van je afschudden. Het scenario neemt steeds grotere risico's en zakt vooral op dramatisch vlak in elkaar. De personages blijven vlak en testen onze geloofwaardigheid door eendimensionele acties en het hanteren van weinig spontane, puur functionele dialogen. Het lijkt nochtans de intentie van de makers om emoties boven effect te stellen, maar jammer genoeg weet Terug naar Morgen niet te raken en kan je amper van een beleving spreken. 

De acteurs worstelen eveneens met het concept. Je ziet hen snakken naar levensechtere conversaties en een nuchtere plotlijn. Koen De Graeve lijkt met name in zijn wetenschappelijke dialogen een man die een professor spéélt, alsof hij de parodie opzoekt. Matteo Simoni dabbert rond in een moeras van oppervlakkigheid en geforceerde emoties en is vooral in de 50-jarige versie van zichzelf ongeloofwaardig, zelfs bedroevend slecht. De kindacteurs brengen het er wel goed vanaf en de Hollandse meid is zelfs echt een dotje. 

Nochtans is Terug naar Morgen duidelijk een overdachte en verfijnde productie, die geenszins als onpersoonlijk routinewerk kan bestempeld worden. Bossuyt zet in op een elegante beeldvoering en mooie visuele effecten. Applaus met name voor de ploeg die de sets en locaties verzorgde. Heden en verleden komen sierlijk samen in de geloofwaardig futuristische decors met hier en daar leuk bedachte details en de van design voorziene historische plekken waar de film opgenomen werd. Jammer dat ze slechts ten dienste staan van een moeizaam aannemelijk gegeven. Verfrissend tegenover de eenheidsworst van Vlaamse films, maar Terug naar Morgen is op zijn best eens te meer vooral maar een poging.