Wedding Crashers

Genre: Humor | Duur: 1u51 | 2005 | Release: 10 Augustus 2005 | Land: VS | Regie: David Dobkin | Cast: Owen Wilson, Vince Vaughn, Christopher Walken, Rachel McAdams, Will Ferrell, Bradley Cooper

U dacht dat u als diepzeeschaker, zakloper of professioneel naaktwandelaar een hobby beoefende die een stekje verdiende in de eregalerij van Afrit 9? John Beckwith en Jeremy Grey kunnen u nog wat leren. John en Jeremy zijn twee nozems die het crashen van trouwfeesten tot een kunst hebben verheven. Trouwfeesten crashen, aldus ons tot op de naad versleten K.U.T.-woordenboek, is het ongegeneerd binnenvallen op willekeurige trouwfeesten, zich binnen de familiale hiërarchie opwerken tot favoriete schoonzoon, en er zo in slagen de knapste bruidsmeisjes rond je vinger te draaien. Maar natuurlijk krijgt één van beide heren een oogje op de dochter van een vooraanstaande politicus (Christopher Walken), waardoor hij bereid is de 'wedding crash' codes te verbreken. U hebt de moraal alweer snel in het ootje: inderdaad, liefde doet soms rare dingen met de mens.

Maar ach, aan dit soort films durven wij ons verliefde hartje af en toe ons eens op te halen en dus elke stroperige moraal door de vingers te kijken. Tuurlijk bulkt de Wedding Crashers van cliché's en steunt de plot op ouwe moesjes die woorden als 'klootzak' even snel uitspugen als ze hun kleertjes breien, maar als fervente aanhangers van onschuldige onderbroekenlol als American Pie nemen we er zulke gein maar al te graag bij. Zelfs voor gaten in het scenario durven wij dan wel eens een oogje dichtknijpen.

Het daagde filmmakers in Hollywood vast wel al eerder dat ze aan bruiloften een vette kluif hebben voor puberale komedie's (getuige het J-Lo vehikel Monster in Law) . Er kan zo heerlijk veel mis gaan: bruiden die uitschuiven, een ring die niet in het doosje zit, versprekingen voor het altaar. The Wedding Crashers beroept zich echter niet op dat soort kolder en slapstick, maar wel op netelige situatiehumor, waar de Farrelly Bros. zich al meerster in toonden.

Volledig smetvrij is Wedding Crashers natuurlijk niet geworden, want daarvoor mist de prent een sprankeltje originaliteit en zit hij te vol met misplaatst seksisme. Maar ter gepaste tijde, kunnen wij dit pseudo-infantiele vermaak zeker smaken.