The Silent Treatment

Meer dan 15 jaar geleden realiseerde Caroline Strubbe zich bij de opnames van haar speelfilmdebuut Lost Persons Area dat haar verhaal te groot was om in één film te vatten. Het plan ontstond om het wedervaren van een jong meisje dat in een mentaal niemandsland belandt, vorm te geven in drie films. Na I'm the Same, I'm an Other sluit The Silent Treatment de trilogie af.

Bijzonder interessant is dan ook dat de acteurs die in 2009 en 2013 aantraden, nu opnieuw van de partij zijn. Kimke Desart is intussen volwassen maar blijkt zich nog altijd knap te kunnen inleven in haar zeer beschadigde personage, Tess. Zij is in Budapest op zoek naar de man op wie ze haar romantische houvast projecteert, maar wordt er onder haar hoede genomen door zijn vriendin, die niet op de hoogte is van het verleden van haar partner. Tussen de drie personages ontstaat een bizarre verhouding.

Dit portret van iemand die een trauma te verwerken heeft, teert op een aftastende, breekbare en geduldig opgebouwde sfeer die echter soms te gekunsteld overkomt. In het bijzonder de dialogen, waarbij de mooi vertolket personages bijna ongeloofwaardig vlot blijk geven van wat ze voelen en willen, komen bij momenten eerder literair dan naturel over. Daarnaast valt er toch ook een zekere pretentie te bespeuren in de tijd die de makers achter nodig te hebben om dit verhaal te brengen. Hoe graag we onze psychologische beleving ook zien opgebouwd worden, dit verloopt toch wel bijzonder traag allemaal.

Een breekbare vertelling met evenveel ambitie als pretentie

DOP David Williams vindt vooral in de interieurs een interessante speelruimte. Het verweven van heden en verleden, met gebruik van beelden die vele jaren geleden werden geschoten en waarin de veel jongere versies zien van de acteurs, heeft eveneens een sterk effect: je krijgt echt de indruk iemands verleden en bijhorende ingrijpende gebeurtenissen mee ervaren te hebben. Je hoeft de voorgaande films daarvoor niet gezien te hebben, al zal de impact van het bekijken van de drie verhalen na elkaar, nog groter zijn.

We willen Strubbe niet afvallen: ze toont zich als een begeesterd regisseur die doordachte keuzes maakt. Maar de vraag is misschien: voor wie?

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de