The Fast and the Furious

Genre: Oer- oer- oerslecht | Duur: 1u48 | 2012 | Release: 26 September 2001 | Land: VS | Regie: Rob Cohen | Cast: Paul Walker, Vin Diesel, Michelle Rodriguez, Jordana Brewster, Rick Yune, Chad Lindberg

Sommige films zijn gewoon niet goed genoeg om een ster te krijgen, andere films mogen blij zijn dat K.U.T in principe geen min-punten geeft, maar bij The Fast and the Furious zou een Fatwa tegen de regisseur, scriptwriter, producent, distributeur en ieder die verder enigszins er voor bijgedragen heeft dat deze klotefilm uitgekomen is, nog te mild zijn.

Laten we voor de grap echter eerst beginnen met het "verhaal". Brian Spilner is een jonge kerel die werkt in een garage en dolgraag zichzelf wil introduceren in het illegale streetracen. Hij is echter feitelijk een agent die gewelddadige on-the-road overvallers op het spoor is. Dom Toretto is hoofdverdachte nummer 1. Door 'respect' af te dwingen van den Dom (lees: door sneller en gevaarlijker te rijden) zal hij proberen te infiltreren in zijn organisatie.

Waarom is deze film oerslecht ? Om te beginnen is er het vreselijk belachelijk verhaal. De film gaat over een hoop totale autonerds die in één lange Honda Civic-reclamespot voortdurend tegen elkaar zitten op te scheppen hoe fel ze hun auto een upgrade gegeven hebben, hoeveel hun lachgas/benzine verhouding is, hoe groot de ideale spoiler moet zijn, etc.. Even idioot dus als wanneer een koppel puistige computernerds tegen elkaar zit af te geven hoe geweldig veel DDRAM 266 Mhz ze in hun overclockte Pentium IV 2.8 Ghz PC hebben steken.

Naast een lange autoreclame hebben we dan nog de misselijkmakende en slecht (over)geacteerde super-macho mentaliteit van de personages. Dit soort patsers kennen we allemaal; maar lachen we die niet gewoon stilletjes uit? In dit geval draait alles dus om een mix van veel geld en een zo opgefokt mogelijke auto hebben, gecombineerd met lef, coolheid en andere holle begrippen.

Deze langgerekte Honda Civic-reclamespot is een belediging voor de mensheid

Een slecht verhaal, vreselijke acteerprestaties en een idiote mentaliteit: tot daar aan toe, 't kan niet altijd kermis zijn. Wat dan de kers op de spreekwoordelijke hondendrol is, is de verachtelijke filosofie waarmee deze film is gemaakt. Hollywood denkt écht wel (al dan niet terecht) dat het publiek alles, maar dan werkelijk alles slikt wat hij krijgt voorgeschoteld, zolang het maar goed gemarketeerd wordt. Deze film is duidelijk gericht op een markt-interessant doelpubliek : de jonge, hippe, veel geld uitgevende jeugd. Geen probleem dus om sponsors te vinden en de productplacings van bv. Panasonic, maar vooral van die domme Honda Civic (laat niemand die idiote kar ooit kopen) bewijzen dat men denkt de oh zo beinvloedbare twintiger wel eventjes in de schulden te kunnen brengen door de acteurs maar voldoende te laten herhalen hoe geweldig hun auto is.

Deze film is een schande voor de acteurs, een doodzonde voor de regisseur en de verachtelijke mentaliteit van de producer een belediging voor de mensheid.

Frank Moens Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hoewel Dom de schuldige was, laat Brian hem 'uit respect' vluchten.