Hart's War

Amerikanen - God bless them all - houden van uitdagingen, dat wisten we al en dat respecteren we in hen. Daarom gingen we spontaan rechtstaan, the old Stars 'n Stripes zingend toen we het idee achter Hart's War vernamen. MGM had zich de opdracht gesteld een film te maken over militairen en over een rechtszaak. En dat tijdens WOII nog wel, in een concentratiekamp met door Nazi's gevangen genomen, uiterst heroïsche, want Amerikaanse, soldaten. Dit geheel gelardeerd met discriminatie en moraliteit.

Bravo. Werkelijk. Verzin het maar eens. Het verhaal ? Here goes... Luitenant Hart loopt in een hinderlaag van de Nazi's, wordt gevangen genomen, bekent al te snel en komt terecht in een concentratiekamp met andere Amerikaanse 'helden'. Ook prisoners of war zijn vanzelfsprekend onderling militair gestructureerd, grote baas is kolonel McNamara (Bruce Willis). Op een mooie dag worden enkele vliegtuigen door de moffen neergehaald, de piloten zijn echter zwart. Wanneer er dan plots een moord plaatsvindt op iemand die zich ervoor zwaar racistisch uitliet, lijkt de schuldige voor de hand te liggen. Lt Hart weet echter de Duitsers te overtuigen een miniproces van enkele dagen te organiseren om over de schuldvraag te oordelen.

Zoals ik zei, Metro-Goldwyn-Mayer is erin geslaagd een werkelijk respect afdwingend staaltje van marketinggewijze koppigheid af te leveren en wars van enig besef hoe een scenario in elkaar moet zitten dan toch de ballen heeft door te bijten. Respect mijne heren, u heeft waarlijk mijn respect verdient.

Nu, los van deze prestatie die nog maar eens bewijst dat het menselijk doorzettingsvermogen geen weerga kent, hoe is de film ?

Naast het feit dat het 'uitzonderlijke' verhaal wel lijkt geschreven door Uncle Sam terwijl hij zich masturberend, acid slikkend lobotomiseert; zijn er natuurlijk nog de 'acteurs'. Bruce is er een van, niks slecht over hem natuurlijk, sinds Die Hard zijn wij zijn grootste fan. Maar misschien zouden we met zijn allen hem toch eens moeten uitleggen dat ie niet kan acteren. En neen, Unbreakable en The Sixth Sense-liefhebbers.. de hele tijd fluisteren of met een kraakstem spreken is niet de definitie van gevoeligheid. En nu we toch bezig zijn.. mijnheer Colin Farrell (Lt. Hart), een oprecht personage spelen houdt meer in dan de godganse tijd uw oogleden opgetrokken te houden. En laat de casting verantwoordelijke entre temps ook even noteren dat hij, ofwel Duitsers Duits laat spreken ofwel Amerikanen Amerikaans, maar dat iedere andere combinatie uit den boze is.

Dus.. alweer jammer dat we het woord kut (sinds de oprichting van deze site uiteraard, fm) niet meer pejoratief kunnen gebruiken, want zelden een film gezien die deze prefix in haar vroegere betekenis zo sterk verdiende.

Frank Moens Helemaal (niet) akkoord? Lees de