The Stepford Wives

Kidman geeft gestalte aan Joanna Eberhart, ambitieus directrice van een televisienetwerk die een leven op wolkjes leidt. Maar als Joanna op staande voet wordt ontslagen en spat de zeepbel waarin ze leeft uit elkaar. Compleet over haar toeren neemt ze met haar echtgenoot en haar twee kinderen intrek in het idyllische stadje Stepford, cliché-suburbs bij uitstek. Aanvankelijk lijkt alles op rolletjes te lopen, maar wanneer blijkt dat alle vrouwen uit Stepford met een geforceerde glimlach onderdanig de bevelen van hun echtgenoten op volgen, is er volgens Joanna iets niet pluis.

Samen met de schrijfster Bobbie en de homofiele architect Roger gaat ze op onderzoek uit.

Frank Oz leek aanvankelijk ideaal om deze remake te draaien. De goede man had in het verleden immers bewezen dat hij satires kon draaien die tegelijk leuk en vlijmscherp waren (Bowfinger, In & Out). Het boek van Ira Levin (ook de schrijver van Sliver én Rosemary's Baby) leent zich perfect om het Amerikaanse huisje-boompje-beestje idee en geëmancipeerde vrouwbeeld onderuit te halen, dus dit zou normaliter een kolfje naar Oz' hand geweest moeten zijn. Maar niets is minder waar: het eindproduct is echt te flauw voor woorden, zelden grappig en zo leeg als de huidige pensioenskas . Van het originele script, een pure stijloefening in het horrorgenre, is een kindvriendelijke komedie gemaakt en dat doet de film een beetje de das om. Sommige scènes zijn echt tè belachelijk voor woorden (Glenn Close die ligt te zoenen met het afgehakte hoofd van Christopher Walken) en de andere scènes moeten het hebben van clichématige grappen (domme blondjes, bij deze gewaarschuwd) of Bette Midler die vunzige praat verkoopt.

Waarom steracteurs als Walken, Midler of zelfs Close hun naam hieraan hebben verbonden is een compleet raadsel. Heel de cast staat zich maar liefst anderhalfuur zó belachelijk te maken, dat het respect dat we voor hen hadden met de minuut daalt. Kidman is eigenlijk niet slecht, zij weet de film van de verdoemenis te helpen, maar dit blijft in elk geval een serieuze stap terug achteruit voor de fel begeerde Australische. En dan zwijgen we nog maar over Matthew Broderick, die de hele film acteert met enkel zijn bankrekening in het achterhoofd.

Laat het duidelijk zijn, deze dwaze komedie is werkelijk een bittere pil om te slikken. Aangezien de Amerikaanse testscreening met uitzonderlijk negatieve reacties werd onthaald trok Oz zich samen met zijn tank scenaristen terug naar de montagetafel om enkele scènes wat bij te schaven, maar het heeft helaas niet mogen baten : The Stepford Wives is huilen met de pet op.

Sinds ze haar palmares verrijkte met toppers zoals , Moulin Rouge of het door K.U.T felbekroonde Dogville, kon Nicole Kidman in de ogen van uw favoriete webstek nog weinig misdoen. Het valt ons dan ook zwaar om te moeten toegeven dat het nieuwste Kidmanproduct, een ongeïnspireerde remake van de klassieker 'The Stepford Wives', een sof van jewelste is geworden....

Sven De Hondt Helemaal (niet) akkoord? Lees de