Il ne faut jurer ... de rien

Onder het motto "oordeel nooit alvorens het zelf te hebben gezien" gingen wij naar deze luchtige Franse komedie. Vervallen adel, post-Franse Revolutie, upward social mobility, bourgeois die zich ophouden in bordelen: clichématig genoeg, maar spannend kan dat wel worden.

Niets van dat! Flauwe humor, slappe acteerprestaties, complotverhaaltjes die iedereen toch wel de keel uithangen ondertussen en decorbouw die tot de verbeelding spreekt. Echt veel kan deze film niet bieden. Zelfs lachen is er niet bij.

Jugnot als mislukte royalist Van Buck die zich in de adel probeert te huwelijken. Duujardin als schaakstuk van zijn oom en zich maar matig geboeid laat zien. Doutey (La Fleur du Mal) als jong ettertje dat rebelleert tegen haar verpauperde moeder de Barones. Die moeder papt op haar beurt aan met de inwonende geestelijkheid. Vergezocht? U meent het niet!

Beau Janssens Helemaal (niet) akkoord? Lees de