Planta 4a

Genre: Drama | Duur: 1u40 | Release: 25 Januari 2006 | Land: Spanje | Regie: Antonio Mercero | Cast: Juan José Ballesta, Alejandro Zafra, Marco Martinez

Een ziekenhuisfilm over osteoporose, normaal gezien zouden wij nog liever het hele het oeuvre van Rob The Fast and The Furious Cohen onder ogen krijgen, maar laat Planta 4a nu net een film zijn die ons doet lachen waneer er gelachen moet worden en ons de zakdoek laat bovenhalen wanneer er gegriend mag worden. Als er een prototype van de ultieme festivalfilm zou bestaan, dan zou Planta 4a verdomd dicht in de buurt komen.





Izan, Dani en Miguel Angel (u herkent Juan Jose Ballesta?s guitige jongensgezichtje vast uit El Bola) ondergingen allen een beenamputatie maar hebben hun trauma?s verdrongen door nachtelijke escapades naar de kelder-en meisjesverdieping, zotte fratsen met het ziekenhuispersoneel en spannende racewedstrijdjes met hun tweewielige racecars, hun rolstoelen. De nieuweling José doet zijn intrede op de afdeling en aanvankelijk wordt hij wat argwanend bekeken als ?de jongen met de pluizige pyjama?, maar al snel wordt José opgenomen in de clan en vergezelt hij de drie belhamels op hun pleziertochtjes op de osteoporose afdeling.





Regisseur Antonio Mercero brengt de fratsen van het viertal bijzonder fris in beeld. Met veel enthousiasme volgen we als kijker de bewegingen van de vier ?kaalkopjes? (de bijnaam die ze van het personeel krijgen) die Mercero in guitige ?Kwik en Flupke? stijl registreert. Net daarom dat Planta 4a een film is met een aardig ritme en een hoge joie de vivre-factor. Klef Kleenex-sentiment wordt op vakkundige weg omzeild: de emoties worden op een eerlijke en mooie manier in beeld gebracht (het euthanasiepatiëntje vanop de bovenste verdieping is even vertederend als romantisch en ook de de ontluikende romance tussen Dani en Gloria is schitterend).





De chemie tussen ?de kaalkopjes? doet soms denken aan de kameraderie die er heerste tussen Randle McMurphy en de patiënten uit ?One flew over the Cukoo?s Nest?. Toch dreigt nergens goedkope plagiaat op. Ook kleffe ziekenhuisseries blijven ver weg. Mercero brengt vertederende cinema, die danst op het ritme van de allerbeste Spaanse Flamenco (of zou dat de geweldige soundtrack van de gebroeders Muñoz kunnen zijn?).

Sven De Hondt Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien