Hellbent

"From the co-creator of Halloween and the producer of A Nightmare on Elm Street", zo weet de titelrol van de eerste gay slasher trots te melden. Vanaf de eerste scène ziet het er naar uit dat die hoge verwachtingen die zo werden opgewekt, ook zullen worden waargemaakt. Een kerel krijgt de blowjob van zijn leven en leunt daarbij extatisch uit het raampje van zijn stilstaande auto. De kromme zeis die plots naar beneden zoeft, doet hem zijn orgasme en ?letterlijk? zijn hoofd verliezen.

Ondertussen maakt West Hollywood zich op voor Halloween. Posterboy annex politieagent Eddie werpt zich met zijn vrienden (waarvan de ene verkleed gaat als butch travestiet, de andere als leernicht) in het feestgedruis. Maar de eigenaar van het moordtuig komt hen achterna. Het blijkt een gespierde hellegod in duivelspak, die hen niet blijkt te cruisen, maar het om een niet nader toegelichte reden op hun hoofden heeft gemunt. Grappig genoeg geilt zowat de helft van de personages op de nochtans nauwelijks in beeld komende devil daddy.

Bij het begin blèrt de soundtrack ?niet bepaald subtiel? lyrics als "so gorgeous it freaks me out" terwijl de camera op het lichaam van onze helden focust, maar toch is het niet énkel "gay for gay's sake" wat de klok slaat. Maar echte spanning is er evenmin bij. De coole poster, het coole pak van de killer en de slicke productie ten spijt is dit een weinig inventieve teenslasher die zijn obligate bimbo's heeft vervangen door opgewonden binken. Het wordt wachten op Gregg Araki, die zijn sterke Mysterious Skin opvolgt met horrorkomedie "CrEEEEps", voor dit gat in de markt deftig wordt opgevuld.

Jan Sulmont Helemaal (niet) akkoord? Lees de