The Hills Have Eyes

Genre: Horror | Duur: 00 min. | Release: 9 Augustus 2006 | Land: | Regie: Alexandre Aja | Cast: Aaron Stanford, Dan Byrd, Kathleen Quinlan, Michael Bailey Smith, Vinessa Shaw, Emilie de Ravin

In 1977 regisseerde de toen nog nobele onbekende Wes Craven The Hills Have Eyes, na The Last House On The Left zijn tweede langspeelfilm en meteen ook het startsein van een oeuvre dat in de daaropvolgende decennia de wereld van de horrorfilm op cruciale wijze mee zou uittekenen. Enkele jaren later zou hij met A Nightmare On Elm Street immers niet alleen een van de meest memorabele monsters uit de filmgeschiedenis creƫren (in de vorm van Freddy Krueger), maar ook het slasher-genre nieuw leven inblazen. Een genre dat hij in de jaren 90 dan weer parodieerde met zijn Scream-trilogie. Maar sinds de millenniumwisseling lijkt Craven zich te hebben overgegeven aan de commercie: Cursed was een onevenwichtige en voorspelbare griezelfilm en Red Eye een vliegtuigthriller die in de nasleep van 9/11 vooral bij de in angstzweet badende Amerikaanse consumptiemaatschappij tot de verbeelding sprak.



In crisissituaties wentelt men zich vaak in nostalgie en dit is in de filmwereld zeker geen obscuur fenomeen. Ook Wes Craven deelt deze gedachtegang en spoorde de jonge Parijzenaar Alexandre Aja aan een van zijn oude stokpaardjes in een nieuw kleedje te steken terwijl Craven zelf als producer zou fungeren.

The Hills Have Eyes is de martelgang van een gezin dat per camper op reis vertrekt maar in de woestijn van New-Mexico autopech kent in een gebied waar de overheid in de jaren 50 atoomproeven uitvoerde. Een kleine groep mensen die toen weigerde het gebied te verlaten en door de stralingen muteerde tot afschuwelijke gedrochten vindt in dit gezin het ideale doelwit om oude rekeningen te vereffenen.



Veel toevoegen aan de originele versie doet Aja niet. Hij beperkt zich tot een minutieus duplicaat van Cravens versie waarin, op uitzondering van de CGI, geen fundamentele wijzigingen worden aangebracht. Toegegeven, de ontploffingen ogen realistischer en de mutanten angstaanjagender, maar daar wringt nu net het schoentje. In 1977 ontleende The Hills Have Eyes zijn charme niet aan een hoogstaand scenario of markante acteerprestaties maar aan zijn louche B-film-stijl, die nu door Aja en zijn overenthousiaste technici compleet de vergetelheid in gemonteerd wordt.



De cast wordt aangevoerd door Ted Levine, die in zoverre het vertrouwen van Aja genoot dat al zijn acties in de film op improvisatie berusten. Wederom een verkeerde zet van de jonge regisseur want Levine slaagt er als gezinshoofd niet in boven zijn medespelers, voornamelijk soapacteurs, uit te stijgen.

De makers van The Hills Have Eyes koesterden een dubbele hoop. Enerzijds probeerden ze een beklijvende horrorfilm te maken, anderzijds hadden ze de intentie het voetstuk van Wes Craven na enkele magere jaren weer wat op te blinken. Ze slaagden slechts deels in hun opzet: The Hills Have Eyes is een lauw afkooksel van een onversneden griezelklassieker.

Sam Roggen Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien