The Chronicles of Narnia: Prince Caspian

Net als de Harry Potter-franchise groeit de Narnia-saga mee met haar fans. Na het brave, niet van religieuze thematiek gespeende eerste deel is deel twee alvast een pak grimmiger en duisterder. Maar net als de de reeks rond de bebrilde tovenaarsjongen, is deze tweede episode het slachtoffer van een nodeloos gecompliceerd plot dat nauwelijks uitleg krijgt en zelfs te pas en te onpas naar de achtergrond verdwijnt. Waar The Lion, The Witch and The Wardrobe een ietwat vlakke, maar duidelijk gestructureerde kinderfilm was, is Prince Caspian een prent die duidelijk niet weet van welk hout pijlen te snijden.

1300 jaren zijn verstreken sinds het vorige deel in de saga. Prince Caspian, de rechtmatige erfgenaam van de troon van Narnia wordt door zijn snode oom geschaakt omdat die liever zijn eigen zoon de troon ziet bestijgen. Samen met een handvol kleurrijke creaturen trachten de Pevensiekinderen Narnia te bevrijden vanonder het juk van zijn kwaadaardige heerser.

Regisseur Andrew Adamson die sterk debuteerde met de instant classic-animatiefilm Shrek, doet nauwelijks de moeite om te verhullen dat het tweede deel in de Narnia-trilogie meer van hetzelfde is. De indrukwekkende landschappen zijn opnieuw besteld uit de Lord of The Rings-catalogus, de vreemde creaturen zien er nog steeds uit alsof ze rechtstreeks uit de computer getrokken zijn en de personages hebben ook nog de diepgang van een plakje kaas. Opnieuw staan thema's als heldenmoed en eerzucht centraal, maar nergens voel je als kijker een jongensachtige charme doorschemeren, iets wat voor een goede avonturenfilm onontbeerlijk is. Ergens doet Adamson een verdienstelijke poging om een politieke allegorie op te voeren, maar helaas moeten die weerhaakjes algauw plaats maken voor ongeïnspireerde massachoreografieën en zoutloze romancess die nergens werden ingeleid maar alsnog romantische zielen moeten plezieren.

Ben Barnes, die gestalte geeft aan prins Caspian, staat te solliciteren voor een rolletje in een lokale soap.

Bovendien zorgen de weinig geïnspireerde vertolkingen ervoor dat je als kijker nergens meegesleurd wordt. Ben Barnes, die gestalte geeft aan prins Caspian, staat te solliciteren voor een rolletje in een lokale soap, terwijl zelfs sterke karakteracteurs zoals Peter Dinklage (de dwerg uit het fantastische The Station Agent) weinig kunnen aanvangen met hun kleurloze personages. Tilda Swinton, die indruk maakte in het eerste deel van het geplande zevenluik, ziet haar rol ditmaal gereduceerd tot een vluchtige cameo. Een helaas, want zij voorzag The Lion, The Witch and The Wardrobe nog van de nodige charme.

Prince Caspian is hetzelfde bedje ziek als zijn voorganger : actiescènes waarbij de rillingen uitblijven, een stoet vreemde CG-creaturen die weinig indruk maken en een moraal die er opnieuw met de kracht van een stormram wordt ingebeukt. Wij zijn benieuwd wat regisseur Michael Apted (bekend van de geniale '7 UP'-reeks) kan aanvangen met het voor 2010 geplande derde deel The Voyage of the Dawn Trader.

Sven De Hondt Helemaal (niet) akkoord? Lees de