Sunshine Cleaning

Sinds de familie Hoover enkele jaren geleden met een geel Volkswagenbusje door kleinsteeds Amerika tufte is Little Miss Sunshine de nieuwe maatstaf geworden voor de zogenaamde Amerikaanse indie. Ook Sunshine Cleaning van regisseuse Christine Wells moet zich daaraan meten. Een beetje een unfaire vergelijking natuurlijk, want de film heeft ondanks zijn ietwat gelijkaardige titel en gemeenschappelijk acteur Alan Arkin heus zijn eigen troeven, maar helaas vooral ook zijn eigen zwaktes.

Nochtans delen de twee interessantste leading ladies van hun generatie het scherm. Amy Adams is Rose Lorkowski, een alleenstaande moeder die met lede ogen moet toezien hoe al haar schoolvriendinnen zich opgewerkt hebben tot ambitieuze carrièretrutjes terwijl zij met de zwabber door hun riante villa's raast. Zuslief Norah (Emily Blunt) wordt op haar beurt ontslagen in een fastfood-restaurant. De twee zussen besluiten om de handen in elkaar te slaan en beginnen een kervers schoonmaakbedrijf: Sunshine Cleaning, een bedrijfje dat gespecialiseerd is in het opkuisen van crime scenes. Het is een expansieve sector, maar al gauw komen onverwerkte jeugdtrauma's en foute relatiekeuzes roet in het eten gooien.

Het grootste euvel van Sunshine Cleaning is dat je als kijker amper iets geeft om de miserie waar de beide dames mee kampen. Het scenario biedt weinig ontwikkelingsruimte voor de twee hoofdpersonages, waardoor hun karakters een beetje oppervlakkig blijven. Gemiste kans, want veel potentiële jeugdtrauma's die doorheen het verhaal sijpelen, verliezen zo motivatie en betekenis. Plotelementen worden geïntroduceerd om vervolgens opnieuw te verdwijnen. De zelfmoord van de moeder of een romance met een eenarmige verkoper: narratief potentieel blijft onbenut.

Als een portret over twee beschadigde vrouwen weegt Sunshine Cleaning een beetje te weinig en als doorkijk van het Amerikaanse niemandsland is het net allemaal iets te cliché, alsof er een lijstje wordt afgekruisd: gezondheidszorg, schoolsystemen, immobiliën en de werkeloosheid, om er maar enkele te noemen. Al de barstjes van de Amerikaanse samenleving worden even aangeraakt, maar helaas omvat het geheel op narratief vlak weinig coherentie. Amy Adams en Emily Blunt puren het beste uit hun ietwat clichématige rollen, maar helaas blijft een personage dat op papier al niet echt interessant is, op pellicule zeker niet overeind.

Sunshine Cleaning is een middelmatig tussendoortje, een weinig verrassend kleinood dat ondanks zijn zwaktes toch een aantal keren uw mondhoeken zal doen krullen, al zult u de film al half vergeten zijn als de generiek nog aan het rollen is.

Sven De Hondt Helemaal (niet) akkoord? Lees de