The Mummy 3: Tomb of the Dragon Emperor

Het bleek niet zo'n domme zet om in tijden waarin intelligente blockbusters de dienst uitmaken, toch resoluut voor plat spektakel te gaan. In de VS wist The Mummy 3 ondanks zijn contrast en zelfs rechtstreekse concurrentie met The Dark Knight, heel wat volk naar de bioscoop te lokken. De makers, producent Stephen Sommers, die de vorige twee films inblikte, en cineast Rob Cohen (xXx, The Fast and the Furious) zullen zich dus beslist in het gelijk gesteld voelen in hun veronderstelling dat er na zeven jaar nog iemand zat te wachten op een derde film in de Mummy-franchise. Het zal hen een zorg wezen dat de waardering door critici én publiek uitbleef, de centen zijn binnen.

Brendan Fraser, die er iedere nieuwe film meer opgezwollen uitziet, is weer van de partij als de onbezonnen mummiejager Rick O'Connell. Alleen zijn we twintig jaar verder en geniet hij nu op zijn landgoed van een soort prepensioen, het avontuur overlatend aan zijn volwassen zoon Alex. Vrouwlief Evelyn - Maria Bello (met dik aangezet Brits accent) vervangt de intussen met een Oscar beloonde Rachel Weisz die nu wel wat anders te doen heeft dan op te draven in hersenloze actieprullen - is een succesvol schrijfster. Maar de O'Connells vervelen zich eigenlijk en wanneer zich de kans op een nieuw avontuur voordoet, waarin de door zoonlief ontdekte tombe van een Chinese keizer een belangrijke rol speelt, staat de hele familie klaar om nog maar eens de strijd aan te gaan met een onsterfelijk geachte mummie.

Uiteraard is het verhaal van geen enkel belang. Het bevat dan ook geen sprankel originaliteit en recycleert schaamteloos tientallen situaties uit de hele geschiedenis van de avonturenfilm, inclusief slechterikken met littekens en tempels vol boobytraps. Het doet allemaal heel erg tweedehands aan, maar niettemin zorgt de opeenvolging van achtervolgingen en gevechten - afwisselend in de straten van Shanghai, op de Himalaya en rondom de Chinese Muur - er wel voor dat de kijker tenminste enigszins verstrooid wordt. Met hersenactiviteit heeft dat niets van doen, want de plot is al even simpel als ongeïnspireerd. The Mummy 3 toont overigens nog eens aan dat actie en spanning ver uit elkaar kunnen liggen. De onkwetsbaarheid van de protagonisten zorgt voor slaapverwekkende momenten en de oerdomme one-liners ('We're gonna hit him hard, high and smash him like a Ming-vase!') doorbreken elk moment de sowieso al zwakke inleving.

Meest vermoeiend zijn echter de schamele pogingen die de scenaristen hebben gedaan om de film van enige emotie te voorzien en de personages wat diepgang te geven. Dat vader en zoon niet met elkaar kunnen opschieten, zorgt enerzijds voor werkelijk stupide taferelen waarin vader macho en zoon melkmuil het over de grootte van hun wapen hebben en anderzijds voor een kleffe en voorspelbare ophemeling van familiewaarden. Brendan Fraser weet daarbij voor de zoveelste keer aan te tonen dat hij een van de slechtste acteurs van zijn generatie is. De onbekende Luke Ford, die de zoon speelt, hopen we snel terug te zien keren naar de Australische soaps waar hij vandaan komt. Uit de vorige films werd ook John Hannah meegesleept, die Evelyns broer speelt. Beschamend en triest dat een onderlegd Britse acteur, in eigen land bekend geworden dankzij meer verfijnde rollen in onder ander 4 Weddings and A Funeral en Sliding Doors, compleet overbodig en heel erg irritant loopt te wezen in een onding als dit. Maar voor een dikke cheque laat je natuurlijk wel een jak over je heen braken.

En verder is dit natuurlijk gewoon een door computereffecten gestuurde film waarin alles heel erg fake aandoet. De overnachting in de Himalaya wordt ons gebracht als een gephotoshopt tafereel waarin de acteurs wel van plastic lijken, relaxed aan een kampvuurtje. Zelfs een kind zou deze troep als onnozel en saai bestempelen.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de