Youth in Revolt

Genre: Romantische komedie | Duur: 1u30 | Release: 1 Januari 2010 | Land: VS | Regie: Miguel Arteta | Cast: Michael Cera, Portia Doubleday, Ray Liotta, Steve Buscemi, Jean Smart, Justin Long, Rooney Mara

Niemand is zo goed in het uitbeelden van puberale stunteligheid dan de tot nog toe onvolprezen Michael Cera. We zagen hem al worstelen met kalverliefdes en seksuele frustraties in Arrested Development, Superbad, Juno, Scott Pilgrim vs The World en Nick and Norah's Infinite Playlist. Dat hij zichzelf dreigt te herhalen, is voorlopig geen probleem: Cera gaat steevast voor kwalitatieve producties en bovendien slaagt hij er telkens zo meesterlijk in jeugdige onbeholpenheid en romantische kwellingen te combineren, dat hij die troeven best blijft uitspelen met het vooruitzicht op een lange acteercarrière.

Want hij mag dan intussen een twintiger zijn, het kost ons nog steeds geen moeite te geloven dat hij een 16-jarige maagd is, zoals het geval is in deze meer dan aardige Youth in Revolt. Om ene Sheeri voor zich te winnen, moet de al te brave Nick een minder gevoelig alter-ego creëren. Zo wordt relschopper en flirter Francois Dillinger geboren - door Cera vertolkt met een ongeziene cool. In een hele serie grappige gebeurtenissen krijgen we te zien waar dat toe leidt.

Regisseur Miguel Arteta kennen we van het zeer te pruimen The Good Girl, een van de weinige komedies waarin Jennifer Aniston grappig was. De man beschikt over een goed gevoel voor het tragikomische, in die mate dat hij perfect de lijn bewandelt tussen het typisch offbeat indiegenre (zoals pakweg Tiny Furniture of Juno) en het meer op een groot publiek gericht vertier dat bijvoorbeeld Date Night of The 40 Year Old Virgin biedt. En dan hebben we het nog niet over zijn onfeilbare talent gehad voor het samenstellen van de meest geschikte soundtrack, van T Aint What You Do (It's the Way That You Do It) op de begingeneriek tot Bardot's frivole Ca Pourrait Changer bij de vlucht uit een Franstalig internaat.

Youth in Revolt smeedt al die troeven - heerlijke personages, scherpe dialogen, hilarische situaties, sfeervolle muziek, een perfect gedoseerde portie tragiek en drama en zelfs enkele mooie animaties- tot een meer dan genoeglijke, warme en zelfs romantische film, die we misschien nog het best kunnen bestempelen als de verfijnde en grappigere versie van American Pie. En laat dat in dit geval beslist geen afschrikkende verwijzing zijn!