Colombiana

'I Want to be a Killer', kondigt de 10-jarige Cataleya aan. Met wraak als drijfveer na de moord op haar ouders aanschouwd te hebben, lukt haar dat nog ook. Tegen haar 27e is ze een volleerde, meedogenloze en listige moordenares die schoon schip houdt in de wereld van de drugsbaronnen.

Kleine meisjes als kille moordmachines, Hanna bewees ons onlangs nog dat daar wat mee aan te vangen valt. Colombiana is een stuk minder stijlvol en geïnspireerd. Meer zelfs, het scenario van o.a. Luc Besson - ooit een relevant filmmaker - is een herkauwing van talloze verhaalclichés en beproefde wendingen. Origineel is Colombiana dus geenszins. In de eerste helft van de film valt een vernuftige beraming van een moord in de gevangenis op, maar verder lijdt de film duidelijk onder ideeënarmoede. Ook op visueel vlak tapt de cineast uit de gekende vaatjes. Blits camerawerk, knallende soundtrack, ... Effectief, al slaat de montage vaak nergens op.

Het scenario is een herkauwing van talloze verhaalclichés en beproefde wendingen

Pluspunt is dat het hoofdpersonage een vrouw is. Het laat de makers toe iets meer emotie aan haar dadendrang toe te voegen en het doorgaans irritante testosterongehalte van pakweg Law Abiding Citizen of The Mechanic, te vermijden. Bovendien weet regisseur Olivier Megaton - zo'n naam verzin je niet - wat aan te vangen met zijn hoofdactrice. Zoë Saldana (Avatar) mag haar lichamelijke kwaliteiten tentoonstellen door in strakke pakjes of schaars gekleed het actieveld te betreden, maar weet ook op dramatisch vlak overtuigend te zijn, voor zover de film dat vraagt.

In zijn geheel genomen biedt deze routineuze actieprent genoeg spanning en vertier, maar verder is-ie van weinig belang.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de