The Bling Ring

Sofia Coppola’s Somewhere dateert intussen al van 2010. Met The Bling Ring lijkt ze opnieuw een kritische blik te werpen op de ‘celebrity lifestyle’, maar deze keer opteerde ze voor een heel andere invalshoek. Gebaseerd op feiten, stelt deze film enkele jongeren centraal die inbreken bij beroemdheden. De feiten stonden in 2011 al een keer centraal in een inferieure televisiefilm.

Dit vriendengroepje, dat in de media de bijnaam "The Bling Ring" kreeg, was actief in de Hollywood Hills tussen oktober 2008 en augustus 2010. Ze maakten maar liefst drie miljoen dollar buit aan geld en bezittingen van ondermeer Paris Hilton, Lindsay Lohan, Orlando Bloom en Megan Fox. Hun obsessie voor deze beroemdheden en de drang naar een glamoureus leven vormden hierbij de grootste beweegredenen.

Het eerste wat opvalt is hoezeer The Bling Ring de huidige tijdsgeest uitademt. De tieners gebruiken het internet om hun inbraken voor te bereiden, nemen bij elke gelegenheid foto’s met hun smartphone om ze op facebook te zetten en zijn verslingerd aan blogs en websites over hun idolen. Net als in Harmony Korine's Spring Breakers, domineert een excsessieve levensstijl vol glitter en glamour waarbij elk normbesef vervaagt. De tieners geven een perfecte expressie aan hun credo wanneer zij onder invloed op het nummer Bad Girls van M.I.A. “Live fast, die young. Bad girls do it well” meezingen, net voordat ze een auto-ongeluk hebben.

The Bling Ring maakt zich aan dezelfde zonde schuldig als Spring Breakers door inhoudelijk tekort te schieten. Coppola heeft een film gemaakt die in vele opzichten hetzelfde is als haar hoofdpersonages: mooi, luidruchtig, maar ook vooral leeg en oppervlakkig. Zo lijkt het alsof je naar een filmversie zit te kijken van Rich Kids of Instagram, gesponsord door TMZ en Vanity Fair. In dat opzicht sluit de stijl van de film naadloos aan bij het onderwerp. Maar dit impliceert daarom nog niet dat het interessante cinema is.

Coppola heeft een film gemaakt die in vele opzichten hetzelfde is als haar hoofdpersonages: mooi, luidruchtig, maar ook vooral leeg en oppervlakkig

Vooral het eerste uur krijgen we tot vervelens toe afwisselend beelden te zien van de bende die feest viert, zich op Facebook en andere sociale media-websites uitleeft en inbraken uitvoert, in de woningen van echte beroemdheden nota bene. Doordat Coppola weigert dieper te graven, blijven de personages karikaturen. Ook de obsessie met beroemdheden zagen we recent eigenlijk al op een veel interessantere manier uitgewerkt in Brandon Cronenbergs Antiviral.

Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de