Bomb America !
September 11, 2001. CNN brengt ons LIVE-beelden van de Twin Towers in New York. Een vliegtuig heeft zich net gepenetreerd in één van de twee torens. Voorlopig is er geen sprake van kwaad opzet. Enkele minuten later boort een tweede vliegtuig zich op een spectaculaire manier in de glazen wand van de tweede toren. Kort daarna valt één van de torens als een kaartenhuisje in elkaar. De schade is enorm, het dodental onbekend. Voor ondergetekende, die kort na het gebeuren thuis kwam, had het verdomd veel weg van een film. CNN blokletterde bovendien: 'AMERICA UNDER ATTACK', hetgeen me meteen deed denken aan een film van Paul Verhoeven. Na even de gebeurtenissen te hebben gevolgd bleek het dat de Verenigde Staten het slachtoffer waren geworden van een terroristische aanslag. Normaal zou je zeggen 'Only in a movie' Enkele weken later ontwaakt de VS uit een diepe winterslaap en herneemt het weer haar oude rol van heerser van de wereld. Bovendien (hetgeen nog veel erger is) worden een hele resem van populaire produkten onverbiddelijk opzijgeschoven. Films mogen niet meer vertoond worden, liedjes over New York verdwijnen van de radio, Nochtans vormde het 'scenario' van 11 september een uitstekend uitgangspunt voor enkele heuse blockbusters van de laatste 30 jaar. Men zou bijna kunnen stellen dat Hollywood voor één keer de nummer 1 positie aan de boxoffice heeft moeten laten aan een film die niet door haar produktiehuizen werd geproduceerd en gedistribueerd. Het is geen geheim dat Hollywood steeds meer de kaart heeft getrokken van de dunne scenario's en de dikke budgetten. Liefst niet al te veel tekst, maar wel lekkere explosies, machtsvertoon, en steeds de VS als reddende engel. De jaren '70 vormden het gouden tijdperk voor menigeen die zich toen in Tinseltown bevond. Zeker voor ene Irwin Allen. Deze regisseur had een voorliefde voor extreme condities. In de jaren '70 blikte hij enkele rampenfilms in elkaar, die vandaag de dag nog steeds bij de allerbeste behoren. We mogen daarbij niet vergeten dat er toen nog niet echt sprake was van special effects. George Lucas kwam met zijn Star Wars filmpjes pas op het einde van de helse rit van de seventies. Allen zorgde toen echter voor een zeer actuele film, alhoewel het gevaar toen kwam van een gierige makelaar. In 'The Towering Inferno' maakte het publiek kennis met de gevaren van een zeer hoog gebouw (dan nog wel in San Francisco!). In de film spreekt men echter over een staaltje van hoogtechnologie en vakmanschap. Paul Newman is de argeloze architect van het gedrocht die fier is op zijn prestatie. De opening van het gebouw zal plaatsvinden op het 138ste verdiep, waar oesters en kaviaar rijkelijk zullen vloeien. Het feestje zal echter bedorven worden door een klein brandje. Snel wordt duidelijk dat er bespaard is op de bedrading en dat de 'sprinklers' niet functioneren. Brandweerman Steve McQueen snelt ter hulp, maar ook hij kan niet voorkomen dat de vuurzee zich meester maakt van 'The Glass House', zoals het boek heet waarop de film is gebaseerd. Alhoewel de oorzaak van de ramp totaal verschillend is, vertoont de film vele gelijkenissen met de beelden die we op 11 september en later kregen te zien. Ook in 'The Towering Inferno' zoeken mensen een uitweg via een sprong in het diepe. Ook in 'The Towering Inferno' worden brandweermannen geconfronteerd met iets dat ze nog nooit hebben meegemaakt. In de jaren '80 en '90 ontdekt Hollywood een nieuwe 'opportunity' om de kassa's te doen rinkelen: de terroristen.