Eddington

Genre: Drama
| Duur: 2u28 | 2025 | Release: 16 Juli 2025 | Land: VS | Regie: Ari Aster | Cast: Joaquin Phoenix, Emma Stone, Pedro Pascal, Deirdre O'Connell, Micheal Ward, Luke Grimes, Austin Butler, Cameron Mann, Matt Gomez Hidaka
In de tweede helft van zijn vorige film, het grillige Beau is Afraid, leek het Ari Aster niet meer te kunnen schelen of zijn publiek nog mee was. Met dezelfde opvatting lijkt hij Eddington aan te vatten. Het eerste uur van deze hedendaagse western is niet bepaald aangenaam kijkvoer.
We belanden in 2020, in het kleine dorpje Eddington in New Mexico waar de sheriff en de burgemeester het niet met elkaar kunnen vinden. Hun specifieke obsessies worden gevoed door de coronamaatregelen en jachtig online gedoe. Het duurt wel even voor een echte plot vorm krijgt. Tal van personages willen per se iets kwijt maar de kijker wordt in het ongewisse gelaten en moet héél veel geraaskal en richtingloze actie ondergaan. Dat Joaquin Phoenix nog maar eens een keer een ruggengraatloze lobbes speelt, blijkt al snel helemaal geen troef en Emma Stone krijgt zo goed als niets om mee aan de slag te gaan.
Eddington kan je in zijn lange eerste helft dus alleen maar irritant en onsamenhangend noemen, waarbij je de regisseur vervloekt. Opmerkelijk ook hoe vlak en sfeerloos dit relaas in beeld wordt gebracht. En dat met de briljante Darius Khondji achter de camera!
Na een uitputtende en irritante eerste helft, ontvouwt zich dan toch een sinistere noodlotsthriller

Gelukkig raakt de film in zijn tweede helft ietwat op de rails. Het hoofdpersonage krijgt eindelijk dimensie, de plot vindt een focus en de sinistere sfeer creëert een aangename behoedzaamheid bij de kijker. Een zeer ironische en bloederige noodlotsthriller ontvouwt zich.
Toch blijft het in zijn geheel moeilijk te benoemen wat deze film kwijt wil. Waar gaat dit eigenlijk over? Ja, Eddington is een western 2.0, waarbij de smartphone die elke actie voor interpretatie de wereld kan insturen het pistool lijkt te vervangen en personages elkaar afmaken met uitputtende, nonsensicale argumenten - maar dan op losgeslagen toon, met absurde wendingen. Het valt te bewonderen dat een filmmaker zijn sociale satire vastbesloten en compromisloos brengt, maar de kijker staat er bij en kijkt er (150 minuten lang!) naar.
Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de