Cannes 2005

And the Palme d'ôr goes to... Een kale Nathalie Portman, een blote borst van Sophie Marceau of een leger Stormtroopers die de Croisette belegerden. Ook dit jaar was Cannes weer het badstadje waar de schandalen en de rariteiten de films overklasten. Maar ondanks het hoge glitter & glamour gehalte hield de jury, onder leiding van Emir Kusturica, het hoofd koel. Na wijs en lang beraad reikten ze de Gouden Palm uit aan l'Enfant van de Waalse broertjes Luc en Jean-Pierre Dardenne, die al voor de tweede maal in hun carrière de grote prijs mogen opstrijken. De Franstalige Belgen zijn populair op het grootste filmfestival van de wereld: naast de eerste gouden palm kregen zij er ook de prijs van de oeucumenische jury voor Rosetta. Emilie Duquenne werd beste actrice. En in 2002 werd Olivier Gourmet beste acteur voor zijn schouderwerk in Le Fils. Perslieveling Caché van Michael Haneke kreeg de regieprijs en Broken Flowers, Jim Jarmush' knieval naar een breder publiek met een naar verluidt uitstekende Bill Murray, was goed voor de 'Grand Prix du Jury'. Da's eigenlijk de zilveren palm, maar de naam is niet slecht gekozen. Want geef toe, niets is zo vervelend als 'maar' een tweede prijs krijgen. In Cannes echter, is elke prijs zijn gewicht in goud waard. De Amerikaanse acteur Tommy Lee Jones viel met zijn regiedebuut, The Three Burials of Melquiades Estrada, maar liefst twee maal in de prijzen. Éénmaal als beste acteur (Jones himself) en vervolgens ook voor beste scenario (van de hand van Guillermo Arriaga, de huisscenarist van Alejandro González Iñárritu). Actrice Hanna Laslo kreeg de prijs voor beste actrice voor haar vertolking in Free zone van Amos Gitaï. Onder de Aziatische inzendingen zat van hieruit gezien niet echt iets lovenwaardigs. Hoewel zij ook bijzonder werden gesmaakt door publiek en pers, werden Cronenberg's History of Violence en Manderlay van Lars Von Trier over het hoofd gezien bij het uitdelen van de prijzen. De palm werd uitgereikt door Morgan Freeman en Hilary Swank, die in februari met Oscar's werden bekroond voor hun acteerprestaties in Clint Eastwood's Million Dollar Baby. Hiermee wou het festival ere brengen aan Clint Eastwood. Een unicum is het niet, twee maal in één carrière met de Gouden Palm worden beloond. Maar rot nu toe hadden enkel Francis Ford Coppola, Shobei Imamura, Bille August en de Joegoeslavische juryvoorzitter Emir Kusturica het de Dardennes voorgedaan. De broertjes dankten iedereen die het voor hen mogelijk maakte om mee te werken aan dit 'avontuur'. Ze droegen het beeldje op aan de Franse journaliste Florence Aubenas en haar chauffeur Hussein Hanoun die gegijzeld worden in Irak. Vervolgens bedankten ze ook hun twee jonge acteurs, Jérémie Rénier (met wie de broers in 1996 ook al La Promesse opnamen) en de debutante Déborah François. Beide regisseurs hopen dat ze nu geen stigma opgeplakt krijgen van 'sociaal geëngageerde cineasten". "Labels and genres kunnen pracktisch zijn," wisten de broers te vertellen, "maar een goede film overstijgt altijd zijn genre". In l'Enfant volgen we het jonge stelletje Sonia en Bruno. Zij trachten te overleven door de diefstallen die Bruno samen met zijn vrienden pleegt. Wanneer Sonia bevalt van de een jongentje, zit Bruno met de handen in het haar. Hoe zal hij erin slagen een verantwoordelijke vader te worden? Bruno houdt zich liever bezig met zijn eigen louche zaakjes, en probeert de baby op de zwarte markt voor een paar duizend euro te verkopen. Het idee voor l'Enfant kwam er nadat de regisseurs in hun geboortestreek Seraing (een klein stadje nabij Luik) een jong meisje zagen passeren dat op een gekunstelde manier een kinderkoets voortduwde. Meteen rezen er een aantal vragen bij de Waalse regisseurs: wie zou de vader zijn? Wat is de sociale achtergrond van de familie? Dat deze ingeving enkele jaren later goed zou zijn voor een tweede Gouden Palm, hadden de broers vast nooit durven dromen. Eurosong is dit jaar voor ons Belgenlandje op een sisser afgelopen, maar als we moeten kiezen tussen een zoveelste Abba-kopie en een sociale schokgolf à la Dardenne, is de keuze snel gemaakt. Het circus in het Franse badstadje zit er weer op voor dit jaar, op naar het filmfestival van Gent!

 

Sven De Hondt