Terrasfilms 2008
Never change a winning team. Voor de 26e keer kunt u zich tijdens een pufhete junimaand in het Leuvense STUK, een pint in de ene hand, uw lief in de andere, onderdompelen in de magie die goeie cinema op de keper beschouwd altijd al was en altijd zal zijn. Net zoals andere jaren serveert de ploeg van Cinema ZED je dus een uitgekiende mix van humor, fantasy, drama, horror, lang en kort en oud en nieuw. Wat dienen wij hier nog aan toe te voegen? Dat de films geheel in open lucht en bij regenweer in het STUKcafé worden vertoond? Dat er een lekker ouderwetse pauze voorzien is? Dat de terrasfilms altijd baden in dat je ne sais quoi-sfeertje dat je misschien enkel kan vergelijken met het publiek van het BIFFF? Verander nooit een slotzin van één uit de duizend dus besluiten wij zoals elk jaar dat de terrasfilms pas beginnen wanneer de zilveren nacht op zijden voeten komt aansluipen -zo omstreeks 22u30- en dat het hele festival even gratis is als de kus van uw lief op een maanomgeven nacht. Allen daarheen! El laberinto del fauno ** (Guillermo del Toro/ Mexico- Spanje- USA/ 2006/ 1u52/ Met Ariadne Gil, Ivana Bacquero, Sergi Lopez, Maribel Verdu e.a./ Ned. ond.) Wo 4 juni Wanneer het jonge meisje Ophelia samen met haar zwangere moeder richting Spanje trekt, vormt dit de start van een avontuur met hoofdletters. Terwijl het regime onder Franco nog nazindert en enkele rebellen de omliggende wouden bezetten, regeert Ophelia?s stiefvader, een fascistische officier, met ijzeren hand over het Baskenland. Ophelia slaat op de vlucht en sluit vrede met een sater (een halfgod met hoorns en bokkenpoten) en wordt belast met een zware opdracht. El Laberinto del Fauno is een rijk gevulde schatkist vol verrassingen en eigenwijze vondsten, een hommage aan de monsters onder het bed. De mise-en-scène is magistraal (sommige shots zou je zo ingekaderd aan de muur hangen) en de soundtrack weet perfect de juiste sfeer te vatten. Word terug kind en laat de verwondering zijn werk doen. (sdh) Lees hierde volledige recensie. Sunrise **** (F.W. Murnau / USA / 1927 / 1u 31min / Met: George O?Brien, Janet Gaynor en Margaret Livingston / Engelse tussentitels/ LIVE BEGELEID OP PIANO) Vrij 6 juni [perstekst]: Een mooi stadsmeisje gaat even uitblazen op het platteland en maakt een eenvoudige jonge boer het hoofd op hol. Probleempje: hij is al getrouwd en het meisje van de stad spoort hem aan zijn vrouw te verdrinken. Tijdens de boottocht, waarop hij het plan wil uitvoeren, krijgt hij berouw. Voordat hij zijn spijt kan betuigen, is zijn vrouw echter al gevlucht. Deze duurste stille film die Fox ooit maakte, is één langgerekt zinderend lied dat zich met weerhaken in je hoofd nestelt. Met de ongelooflijke art design, de prachtige trompe l?oeil-effecten en schitterende decors van Rochus Gliese wordt met alle mogelijke instrumenten die dit genre in zich heeft een ontroerende verhaal verteld. De afgelopen jaren stond de film weer even in belangstelling toen groepen als Zita Swoon en Lambchop een eigentijdse soundtrack maakten voor de film. Op Terrasfilms wordt de film live voorzien van een soundtrack door pianist Jacques Motmans. Must-see cinema! Everything is illuminated (Liev Schreiber / Verenigde Staten / 2005 / 2u / Met: Elijah Wood, Eugene Hutz e.a. / Ned. ond.) Ma 9 juni [perstekst]: De jonge Amerikaanse Jood Jonathan Safran Foer reist naar het platteland van Europa. Slechts gewapend met een vergeelde foto gaat hij op zoek naar Augustine, de vrouw die zijn grootvader uit de handen van de Nazi?s heeft gered, zo is hem verteld. Vergezeld door de jonge Oekraïense tolk Alex, die behept is met een komisch spraakverwarrend accent, maakt Jonathan een Don Quichot-achtige zoektocht door een verwoest landschap, terug naar een onverwacht verleden. Everything is Illuminated is het regiedebuut van Liev Schreiber, die zelf als acteur furore maakte in films als The Sum of All Fears en The Manchurian Candidate. Deze dromerige film, een adaptatie van de gelijknamige roman van Jonathan Safran Foer, heeft niet alleen Elijah Wood in de hoofdrol, de prent won ook, naast 6 andere bekroningen, de International Jury Award op het Filmfestival van São Paolo. Tekkonkinkreet **** (Michael Arias / Japan / 2006 / 1u 40min / Ned. ond.) Wo 11 juni In Treasure Town tiert de misdaad welig, ook de kleine Kuro (Japans voor zwart) en Shiro (wit) terroriseren de buurtbewoners als de bende van Cats. Kuro, de oudste, is meteen ook de meest gewelddadige en impulsieve terwijl Shiro dan weer heel naïef en onschuldig overkomt. Als ze dan toch uit mekaar worden gehaald blijft hun band onbreekbaar. De personages mogen dan wel niet echt levensecht getekend zijn, ze zijn zeer mooi naar voren gebracht, elk met zijn eigen specifieke kenmerken. Tel daar nog een zeer secuur en realistisch gestileerde getekende omgeving bij, enkele overzichtsbeelden en vogelperspectieven die simpelweg adembenemend zijn, het feit dat de hele film in fraaie en felle maar ietsje verweerde kleuren baadt en je komt uit bij een film die een onvervalst spektakel maakt van beeld, klank, verbeelding en achterliggende gedachten. Kortom: niet te missen! (jvc) Lees hier de volledige recensie. Reprise ** (Joachim Trier / Noorwegen / 2006 / 1u 45min / Met: Viktoria Winge, Espen Klouman-Høiner, Anders Danielsen Lie, Sigmund Saeverud, e.a. / Ned. ond.) Vrij 13 juni Reprise lijkt het verhaal te vertellen van twee vrienden, Philip (Danielsen) en Erik (Klouman), die beiden een schrijverscarrière ambiëren. Philip kan onmiddellijk publiceren en wordt een gevierd auteur, Erik daarentegen krijgt een njet. Wanneer Philip passioneel verliefd wordt op Kari, gaat het fout. Hij raakt geobsedeerd en verliest zichzelf in een psychose. Het ietwat clichématige thema van vriendschap boven alles verveelt aanvankelijk en lijkt geen enkele andere film over mannelijke onderonsjes te kunnen overstijgen. Echter: door een zeer inventieve montage die de kijker confronteert met een wirwar aan tijdsvlakken en herinneringen, de uiterst prominente rol van muziek in de film (alle personages zijn aan elkaar gelinkt door de gewezen punkgroep Kommune), een knappe onderhuidse thematiek (twintigers die elkaar gedurende de loop van hun nog jonge leven kwijtraken) en de ?quasi exclusief Scandinavische? combinatie van depressie, melancholie en zwartgalligheid krijgt deze prent net dat beetje extra. (bj) Lees hier de volledige recensie. Raiders of the lost ark **** (Steven Spielberg / USA / 1981 / 1u 55min / Met: Harrison Ford, Karen Allen, e.a. / Ned. ond.) Ma 16 juni Amerika, 1936. Dokter Henry ?Indiana? Jones, archeoloog en expert in occulte zaken, is nog maar net terug van Zuid-Afrika of hij wordt door de geheime dienst aangesproken om de Ark des Verbonds, waarin Mozes de Tien Geboden bewaarde, terug te vinden voor de Nazi?s dat doen. Een oude legende zegt immers dat wie de Ark in handen heeft, onoverwinnelijk zal zijn. Jones pakt meteen zijn spullen en trekt naar Egypte, waar de Nazi?s druk bezig zijn met opgravingen... Als de nieuwe Indiana Jones ook maar een beetje de opwinding, het kijkplezier, de humor, het kijk-jongens-we-zijn-terug-tien-jaar-gevoel van dit onovertrefbare eerste deel had, dan spraken we ook bij deze fijne site nu al van de film van het jaar. Helaas, driewerf helaas. Gelukkig biedt Cinema ZED u met deze eerste Indyfilm toch een beetje een troostprijs én het trefzekere bewijs dat onversneden jeugdnostalgie soms regelrechte kwaliteit kan genereren. (fh) The best of IKL 2007 * tot **** (Verschillende regisseurs / België / 2007 / 1u 40min / Ned. gesproken/ Ned. of Engels ond.) Wo 18 juni [perstekst]: De Vlaamse film doet het goed de laatste jaren! Nooit eerder haalden Vlaamse films zo veel publiek naar de zalen als in 2007. Maar de grote Vlaamse regisseurs zijn allemaal klein begonnen: Christophe Van Rompaey, Pieter Van Hees, Koen Mortier of Felix Van Groeningen. Ze passeerden allemaal eerst langs het Internationaal Kortfilmfestival Leuven, ?s lands grootste filmtalentenjacht. Ook in 2007 stonden er weer heel wat pareltjes op het IKL-programma. Op Terrasfilms kunt u terecht voor een selectie van de beste Vlaamse kortfilms van afgelopen jaar: Mompelaar (winnaar van de Juryprijs op het Filmfestival van Clermont-Ferrand, geselecteerd voor het Filmfestival van Berlijn), Ou Quoi (winnaar van de Debuutprijs) en Tanguy?s Unifying Story Of Life (Prijs van het Publiek op het IKL én winnaar van een VAF Wildcard), A Day in a Life (recent bekroond op het Festival du Court-Métrage in Brussel) en Père Total (winnaar van de Humo Award 2007 voor Beste Kortfilm). Lees recensies van deze kortfilms op onze zustersit www.kortfilm.be Extras: Series Finale (Ricky Gervais & Stephen Merchant / UK / 2007 / 1u 24min / Met: Ricky Gervais, Stephen Merchant, Ashley Jensen, Clive Owen, David Tennant, George Michael, e.a. / Engels ond.) Vrij 20 juni [perstekst]: Net als Ricky Gervais? geniale sitcom The Office, sluit ook het al even sterke Extras na twee reeksen af met een lange ?finale? aflevering, het definitieve slot. In Extras speelt Gervais de rol van Andy Milman, een slome veertiger die na jarenlange vernedering als figurant eindelijk zijn grote doorbraak kent wanneer hij de hoofdrol krijgt in zijn zelfgeschreven sitcom When the wistle blows. De serie wordt een fenomenaal succes en maakt van Andy een ster. Maar hij blijft zijn miserabele, malcontente zelf en al gauw ergert hij zich aan de opdringerige fans, het gebrek aan sérieux en de vergankelijkheid van succes. Dit allemaal tot grote ergernis van zijn boezemvriendin Maggie, die na een aanvaring met Clive Owen zelfs als figurante niet meer aan de bak geraakt. Het creatieve duo Stephen Merchant ? Ricky Gervais zorgde al eerder voor onvergetelijk gênante humor met The Office. In Extras drijft Gervais niet alleen de spot met zichzelf, maar verdringt het kruim van bekende en gelauwerde acteurs en actrices zich voor de camera om hetzelfde te doen. Gervais werd voor zijn rol in Extras bekroond met een een BAFTA TV Award voor ?Best Comedy Performance? en een Emmy Award voor ?Outstanding Lead Actor in a Comedy Series?. Linkeroever *** (Pieter Van Hees / België / 2008 / 1u 42min / Met: Matthias Schoenaerts, Eline Kuppens, Sien Eggers, Marilou Mermans, Frank Vercruyssen e.a. / Ned. gesproken, Engels ond.) Ma 23 juni Een jonge vrouw trekt een appartement in en ontdekt allerlei vreemde dingen over de vorige huurster (die uiteraard vermist is). De heldin wordt echter als paranoïde bestempeld door haar omgeving en moet het mysterie op haar eentje oplossen. Linkeroever reduceren tot clichés als de recente heropflakkering van de Nederhorror of de al jaren aanslepende boom in Aziatische horrorfilm is de film onrecht aandoen. Daar waar de Amerikaanse remakes van de Aziatische genrefilms vaak van bedenkelijke kwaliteit zijn, probeert Pieter Van Hees iets creatiefs te doen binnen de beperking van het verhaal. Hij steekt in Linkeroever een heerlijk traag ritme dat een eigenaardig kalmerend effect oplevert. Op geen enkel moment voelt Van Hees de nood om zijn verhaal (en het publiek) op te jagen. En net hierin steekt de originaliteit en de inspiratie die vele regisseurs vaak missen. Van Hees laat zich niet intimideren door de verhaalopbouw van andere films en gaat zijn eigen gang. Meer van dit, we willen meer van dit. (bl) Lees hier de volledige recensie. Death of a president (Gabriel Range / UK / 2006 / 1u 33min / Met: Hend Ayoub, Brian Boland, e.a. / Nederlands ondertiteld) Wo 25 juni [perstekst]: Op 19 oktober 2007 wordt de invloedrijke en machtige Amerikaanse president George W. Bush neergeschoten nadat hij het Sheraton Hotel in Chicago heeft verlaten. Jamal Abu Zikri, een man van Syrische afkomst, wordt gezien als de belangrijkste verdachte van de moord op een van de grootste gezaghebbers ter wereld. In de film blikken betrokkenen terug op de moord. Bush? speechschrijver roemt de president als mens, een FBI-agent worstelt met het falen van de geheime dienst, activisten vergelijken Bush met Hitler en de televisie vertoont het vertrouwde rampenbeeld: veel breaking news en een stortvloed aan commentaren. Deze fictieve documentaire maakt gebruik van archiefmateriaal, acteurs en computereffecten om de moord op de 43e Amerikaanse president te ensceneren. De film zorgde voor veel commotie in de Verenigde Staten: 'Verachtelijk', oordeelde Hillary Clinton. 'Afschuwelijk voor de vrouw, de kinderen en de ouders van Bush', vond acteur Kevin Costner. Televisiezenders zoals CNN weigerden spotjes voor de film uit te zenden en een paar grote bioscoopketens weigerden Death of a President te vertonen. Death of a President won onder meer de RTBF Prijs voor Beste Film op het Europees Filmfestival van Brussel.