Maleficent

Genre: Sprookje | Duur: 1u37 | 2014 | Release: 28 Mei 2014 | Land: VS | Regie: Robert Stromberg | Cast: Angelina Jolie, Elle Fanning, Sharlto Copley, Sam Riley, Imelda Staunton, Juno Temple, Lesley Manville, Brenton Thwaites

Hollywood vindt maar niet de juiste wijze om met sprookjes om te gaan. Terwijl een film als Blancanieves een klassieke vertelling met een pracht van een nieuwe invalshoek in beeld te brengt, blijven de Amerikaanse studio's maar zielloze, bombastische en met cgi overladen producties op ons afvuren. Net als Alice in Wonderland, Jack the Giant Slayer, Hansel & Gretel; Witch Hunters, Oz the Great and Powerful, Snow White en Snow White and the Huntsman is ook deze Maleficent een voor de grote (tiener)massa bedoelde, van een ferme snuif fantasy voorziene versie van het gekende verhaal over de Schone Slaapster. Absoluut niets nieuws onder de zon dus.

Het budget van Maleficent is het grootste dat ooit aan een debuterend cineast werd toevertrouwd. Als expert in visuele effecten lijkt Robert Stromberg dan ook vooral daarvoor oog te hebben. De wezens die het vreedzame woud de Moors bevolken, ogen echter erg plat en ongeïnspireerd. De drie feetjes die we vervolgens ontmoeten, gestalte gegeven door gerespecteerde actrices, lijken zelfs mismaakt. De plot ontwikkelt zich van daaruit futloos. 

Angelina Jolie maakt best wat goed. De superster, voor wie dit trouwens haar grootste succes is tot nog toe, zet de boosaardige Maleficent aanvankelijk stereotiep neer maar weet doorheen de film een kleine dimensie aan haar personage te geven. Het is ook best verfrissend dat een slechterik in een Hollywoodprent zelf niet goed weet wat ze wil of wie ze is. Dit gegeven, waarbij de relatie tussen de vervloekte prinses Aurora en Maleficent dus niet geheel zwart-wit is (en een leuke twist bevat), vormt wellicht de sterkte van deze verder erg banale en oninteressante prent. Jolie hoeft weliswaar alweer niet echt te acteren - dat is alweer geleden van A Mighty Heart of Changeling - ze maakt er een iconische vertolking van, voornamelijk door haar majestueuze verschijning. Dat alle nevenfiguren opmerkelijk flets of irritant zijn, helpt natuurlijk.

Deze film is, zoals vaker, veeleer een concept dan cinema. Kijken zonder je brein te gebruiken en er niet aan denken dat met al dat geld en die middelen eigenlijk ook een stukken betere film gemaakt kon worden.