Brimstone & Glory

Genre: Documentaire | Duur: 1u07 | 2017 | Release: 1 Januari 2017 | Land: Mexico | Regie: | Cast: | Producent: Benh Zeitlin

Het Mexicaanse dorpje Tultepec staat letterlijk in vuur en vlam ter ere van San Juan de Dios. Deze patroonheilige zou mensen gered hebben van een ziekenhuis dat in lichterlaaie stond, zonder zelf ook maar de kleinste brandwonde op te lopen. De dorpelingen houden hem jaarlijks in nagedachtenis met behulp van wat lijkt op duizenden kilo’s buskruit, gigantische sierstieren op wielen en tientallen metershoge vuurwerkkastelen.

Regisseur Viktor Jakovleski loodst ons in zijn langspeeldebuut door de mensenzee van de duizenden bezoekers om vervolgens door te dringen tot het hart van dit waanzinnig festival, voor wat voelt als een ton aan explosieve emotionaliteit. Hij laat de pretentie van een geforceerd narratief achterwege om de beelden rechtstreeks tot de kijker te laten spreken. De tijd vertraagt, de muziek zwelt op en we zien de vurige levensdrift van de mensen, rennend en dansend tussen de helse zee van vuur. En de reflectie daarvan in de ogen van een jongen die in de voetsporen van zijn grootvader wil treden. Maar daarna, een man met een schroeiplek die zijn hele linkeroog bedekt. De verpleger reageert kalm wanneer de man zegt dat hij niets meer kan zien door het oog; dit is routine op het festival. Hoe langer hoe meer wordt duidelijk dat dit festival een prijs vraagt in mensenlevens. Zo jojo je als kijker tussen afstand en indulgentie. Tussen ongeloof en begrip, toeschouwer – en deelnemer.

Het echte vuurwerk van deze film zit in de beelden en de muziek. Voor de beelden krijgt Tobias von dem Borne de titel van cinematografie, maar ongetwijfeld was dit een groepsinspanning om alles in beeld te krijgen. De muziek werd verzorgd door Dan Romer en Benh Zeitlin, het duo achter de warme soundtrack van Beasts of the Southern Wild. Ook voor deze film krijgen ze je hart aan het bonzen en de ritmische trommelslagen en zwellende strijkers lijken een dans aan te gaan met het visuele geweld op het scherm.

De jongen legt ons naar het einde toe uit wat de reden is voor al deze ontroerende waanzin.“[…] for people to feel something and take something away with them, like a scar or something.” Dat is precies wat het jou als kijker doet, als de vonk overslaat.