Stan & Ollie

Genre: Drama | Duur: 1u38 | 2018 | Release: 13 Maart 2019 | Land: VS | Regie: Jon S. Baird | Cast: John C. Reilly, Steve Coogan, Shirley Henderson, Danny Huston, Nina Arianda

Stan Laurel en Oliver Hardy zijn twee van de eerste grote filmiconen maar zelf zijn ze eigenlijk nog niet eerder het onderwerp van een speelfilm geweest. De tragikomedie Stan & Ollie brent op traditionele wijze een eerbetoon aan het olijke duo, maar deze weinig spectaculaire prent zoekt iets te geforceerd de dramatiek op. 

In deze klassieke biografie volgen we het legendarische duo in de herfst van hun carrière. Hun loopbaan is stilaan ten einde gekomen en de filmpioniers, intussen zestigers, zijn op tournee in het naoorlogse Groot-Brittannië. Ze genieten van de aandacht en er zijn vage plannen voor een volgend groots filmproject, maar eigenlijk is de fut er uit en het succes wisselend. Niettemin blijven de komieken hun acts met veel overgave brengen en blijft het publiek een lach ontlokken hun grootste deugd. 

Steve Coogan en vooral John C. Reilly zijn schitterend gecast en brengen Laurel en Hardy met liefde tot leven zonder in dimensieloze imitaties te vervallen. Toch is het ook wat jammer dat de twee protagonisten wat uitgebluste en soms amechtige figuren zijn en de film hen enkel als senioren opvoert. We hadden een reconstructie van hun glamourperiode in Hollywood best kunnen smaken. Stan & Ollie vindt in die beperking echter de kans om een weemoedig portret te schetsen van vergane gloriën en bezielde artiesten. Ook de echtgenotes verschijnen in beeld, met aanvankelijk vooral komisch effect, maar finaal wel als mooie aanvulling van de twee persoonlijkheden. 

Stan & Ollie slaagt er ondanks die welgemeende en aandoenlijke opzet eigenlijk niet in het verhaal voortdurend boeiend te houden. De grootste zwakte blijkt immers dat er al bij al niet bijzonder veel te vertellen valt en de dramatiek moet gehaald worden uit wat kleine aanvaringen en gezondheidsperikelen. Het zijn banale voorvalletjes die voor onvoldoende tragiek of emotie zorgen en de kijker wat onbewogen laten toekijken. Het gevoel overheerst dat hier eigenlijk een veel sterkere film in zat.