Passages

We kennen regisseur Ira Sachs van enkele gesmaakte relatiedrama' als Married Life, Love is Strange en Little Men. Nu pas lijkt hij op zijn onafhankelijkst een nieuwe rauwheid te kunnen of willen aanboren. Passages is een vaak ongemakkelijke destructie van liefde en lust.

Protagonist Tomas is getrouwd met Martin maar wordt verliefd op Agathe. We zien hem wispelturig van twee walletjes eten. Maar wat betekent die grilligheid voor zijn beide partners?

Passages lijkt in de markt gezet te worden als een opwindende en sexy weergave van hedendaagse relatievormen. De protagonisten zijn echter alledaagse mensen en Tomas mag dan als vestimentaire rebel onze sympathie vinden, hij is geen held. De hoofdpersonages leiden een eerder banaal leven en hun emoties blijven beheerst. Dat levert geen gezellige of ontspannende cinema op.

Dat aftasten door de kijker om te bepalen hoe de acties van de complexe personages te interpreteren, vraagt een inspanning maar geeft deze film ook zijn identiteit. Is Tomas een egoïst of een gelukzoeker? Gaan de mensen om hem heen glimlachend mee in zijn scenario's omdat dat ook hun welzijn bepaalt of plegen ze zelfbedrog? Sachs wil geen klare wijn schenken en dat maakt zijn film artistiek interessanter dan zijn vorig werk.

We volgen een dubieuze protagonist op zijn destructieve relationele paden

Met Franz Rogowski heeft hij wel de meest fascinerende Europese acteur te pakken gekregen. De Duitser uit Grosse Freiheit, In den Gängen, Transit en Undine is klaar om zijn landsgrenzen over te steken. Wat deze man ook doet, hij boeit ons en trekt alle aandacht. Ben Whishaw, die zich volledig lijkt over te geven aan de cineast, en Adele Exarchopoulos zijn twee toptalenten die zich echter niet naar huis laten spelen. Ze overtuigen in emotioneel realisme dat de kijker in staat moet stellen zich in één van de partijen te herkennen. Of in alledrie, op steeds andere momenten, slingerend tussen extase, geilheid, onrust, desillusie en hoop.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de