Roofman

De vraag ontstaat al snel wat een regisseur als Derek Cianfrance eigenlijk zag in dit verhaal over een kleine crimineel die een half jaar in een speelgoedwinkel woont. De regisseur van o.a. The Place Beyond the Pines en de grandioze miniserie I Know This Much Is True is zo goed in het brengen van drama zonder sensatie, maar blijkt bij het dramatisch weinig interessante Roofman net wat sensatie nodig te hebben.

Channing Tatum zet het hoofdpersonage, de ontsnapte overvaller Jeffrey Manchester, met veel sympathie en eerlijkheid neer. Toch krijg je erg moeilijk vat op wie dit personage eigenlijk is en we zien nergens echt wat het hele relaas met hem doet. Roofman stelt de penibele situatie vooral voor als een soort avontuur.

Kirsten Dunst vult mooi aan, maar de romantische verhaallijn blijkt erg conventioneel en maakt de film alleen maar minder interessant. Wanneer we Jeffrey zich zien inspannen om een band te krijgen met de dochters van zijn vriendin, dachten we in een banaal Hollywoodproduct beland te zijn. On a side note: de jaren beginnen stilaan vat te krijgen op Dunst (43) maar laat ons hopen dat ze kan weerstaan aan de druk om er jonger te moeten uitzien. De maturiteit staat haar.

Een matige misdaadkomedie met Channing Tatum in een sympathieke rol

Roofman heeft eigenlijk niet zo veel te vertellen. Tot verveling leidt dat niet, tot betekenisvolle cinema jammer genoeg ook niet.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de